Als een band al het dertiende bandje in het dozijn is, heb je het zwaar. Zeker in Nederland en vooral op Wâldrock. Het is aan Delain om te zorgen dat dit vooroordeel onterecht is.

Wanneer Delain het podium betreedt, kun je al bijna raden wat er gebeurt. Symfonische metal uit Nederland. We staan er om bekend en we zijn er goed in. Denk maar aan Within Temptation, After Forever en natuurlijk Epica, dat later vandaag nog zal optreden.

De horde decibellen die normaliter op een dag als vandaag door je maaginhoud dreunen, blijven bij Delain achterwege en de opbouw van het optreden is eigenlijk te voorspelbaar. Maar er valt geen enkel foutje uit hun muziek te halen. Hoewel de gehoornde handen wat omlaag blijven, blijft in ieder geval wel Delain knokken. Als de zangeres haar jas uit doet weet ze in elk geval de aandacht op zichzelf te vestigen. Haar stem is zuiver en de grunts vullen haar gezang mooi aan.  Het is een beetje de mix van Nightwish en Epica wat we hier zien, ja ook hier zijn de koren rijkelijk toegevoegd. Al met al doet Delain het zeker niet slecht, maar ze blijven toch een beetje het kleine zusje van Epica, dat later vanmiddag op de planken staat.