Zegeltjes of Airmiles?
Sjoerd van Kammen (zang, gitaar): ‘Zegels, soms. Als er een leuke aanbieding is, zoals een messenblok.’ Waarop Erik van Veen (basgitaar, backing vocals) invalt: ‘Scherp.’
Wat heb je gedroomd vannacht?
Bassist Erik: ‘Moet ik hier eerlijk antwoord op geven?’ Na knikken van de caissière geeft Erik aarzelend antwoord. ‘Over boten. Naast muzikant ben ik ook botenmakelaar. Mijn droom ging over een gezonken boot, midden op het IJsselmeer, omdat hij niet goed nagekeken was. Maar gelukkig is mij dat nog nooit overkomen,’ zegt hij opgelucht. De uitleg van de caissière over deze droom: Erik is zo druk, dat hij bang is om fouten te maken. Jawel, dit was een waarschuwende droom.
Derek, is Friesland een Popwalhalla?
‘Ja,’ zegt Derek Kuipers (gitaar, backing vocals) resoluut. ‘Er is hier heel veel ruimte om te doen wat je wilt doen. De condities zijn er.’ Maar toch leeft de muziekscene niet heel erg hier, vindt de gitarist. ‘Wellicht heeft dat te maken met de Friese bescheidenheid. We moeten meer op zoek gaan naar een nieuwe Friese Bries, zoals in de jaren tachtig met Kobus gaat naar Appelscha en It Dockumer Lokaeltsje. We moeten trotser zijn. We hebben zulke goede bands hier; daar wordt niks mee gedaan. Naast Freesonica wordt er weinig georganiseerd door Friesland Pop om bands verder te laten groeien, daar is simpelweg geen tijd en geld voor. Zonde. Alles is nu alleen maar afhankelijk van het eigen initiatief van een band.’
Hoe versier jij iemand, Erik?
‘Met mijn charme,’ zegt Erik Schippers (drums, samples/machines) met een grote glimlach. ‘Maar als ik iemand wil versieren, kan ik beter niet vertellen dat ik in een bands speel. De meeste vrouwen willen niet afhankelijk zijn van het onregelmatige leven van een muzikant, zeg maar huisje-busje-bandje.’ Eriks laatste prooi was al zeven jaar geleden, zijn Annemarie. ‘Ze steunt mij heel erg. Ze is zelf ook kunstenaar.’
En dan de meest vrouwelijke vraag van het kassa-interview, wat is je droomauto?
De mannen beginnen te grinniken als Marjo Douma (keyboards) deze vraagt trekt van de lopende band. De toetsenist haalt haar schouders op en zegt: ’Peugeot Partner, drie jaar geleden gekregen. Een mooi donkerrood bakkie, waar ik al veel in gereden hebt.’ Maar de kerels dringen een beetje aan bij Marjo, heeft ze echt geen andere droomauto? Na een kleine stilte komt Marjo met haar lelijke eendje op de proppen, een blauwe, waarmee ze ooit eens naar Joegoslavië op vakantie is geweest.
Wat vind je een speciaal cadeautje om te krijgen?
‘Ik heb alles al,’ sputtert Sjoerd tegen. Ook als je denkt in onbegrensde mogelijkheden? Het gezicht van Sjoerd licht op. ‘Een Fender Telecaster, die zou ik graag willen. Ik ben een echte gitarenman. Dat geluid is echt heel goed. Ik heb er al twee, maar ik zou er graag nog eentje willen uit de jaren zestig, de ‘vintage white’. Maar die dingen zijn duur. Daar heb je tien Peugeot Partners voor!’ grapt hij tegen Marjo.
Hoe had je geheten als meisje, Erik?
Van Veen: ‘Ik zou het niet weten.’ Derek grijpt in: ‘Alison, daarom hebben we ons nieuwe album zo genoemd.’
Waar ben je bang voor?
Derek aarzelt, maar geeft dan een heel eerlijk antwoord. ‘Voor slechte recensies. Wij doen dit allemaal met de volle overgave. Het raakt het mij direct, omdat ik dit met alle liefde in mij doe. Dan denk ik: dan heb je het niet gesnapt. Wij willen meer zijn dan de marge. En negatieve recensies helpen niet om ons vooruit te krijgen.’
Welk boek ben je aan het lezen?
‘Het slimme onbewuste, van Ap Dijksterhuis,’ vertelt drummer Erik. ‘Geweldig boek. Heel herkenbaar. Volgens het boek wordt 90 procent van wat je doet bepaald door je intuïtie. Het is echt een aanrader, het leest ook heel makkelijk.’
Marjo, wat inspireert jou?
‘Soms een boek, soms muziek, soms een persoon.’ Opeens is het stil. Of beter gezegd: de mannen luisteren ademloos naar de toetseniste. ‘Ik kan heel blij worden van een goed gesprek. Maar muziek maken met deze vier jongens is ook ontzettend inspirerend. We hebben allemaal al veel in de muziek gedaan voordat we samenkwamen. Maar ineens klopt alles, heel maf. We vullen elkaar heel goed aan. Iedereen heeft een passie voor het ongewone; we zoeken altijd naar iets anders. En alles kan bij ons, zodat we ons steeds verder kunnen ontwikkelen.’
Waar blijft jij voor thuis, Sjoerd?
‘Carine, mijn vrouw. Ik heb het heel leuk met haar, bij haar kan ik mezelf zijn. En voor voetbal natuurlijk,’ bekent de zanger.
Tot slot, wat is jullie grootste wens voor de toekomst?
Erik van Veen: ‘Leven van deze band, van de muziek, met dit zootje ongeregeld. We kiezen niet voor de gemakkelijke weg, wij kiezen voor ons eigen geluid. Die creativiteit is voor ons een noodzaak. Onze muziek komt opborrelen, komt door ieders inbreng tot stand. We maken graag mooie muziek, met diepgang. En het is natuurlijk helemaal gaaf als dat meerdere mensen aanspreekt. Hopelijk krijgen we nog eens de kans om een jaar te toeren. Amerika zou ook te gek zijn.’
Albumpresentatie
En dan is het zo ver. Het spel is over. De twaalf vragen zijn getrokken uit de gele kaartjes van de lopende-band-opstelling. Een eerlijk en gepassioneerd interview is wat overblijft. En om het op de valreep toch nog even extra over muziek te hebben: komende maandag presenteert Monstertux The Alison Album in Café Stairway to Heaven in Utrecht, tijdens een live uitzending van het radiostation KX Radio van Rob Stenders.