Festivals. Een hele hoop bandjes voor relatief weinig geld. Maar, of het allemaal de moeite waard is weet je pas na het inluisteren. 3VOOR12 Friesland helpt je deze zomer een handje en scheidt met de kennis van Wymer Praamstra het kaf van het koren. In deze eerste editie nemen we u mee naar een van dé festivals van Belgie: Dour.
Welke bandjes zijn de moeite waard?
In het rustige Wallonische dorpje Dour vindt dit weekend alweer voor de 21e keer het vierdaagse festival Dour plaats. Het kleine dorpje wordt overspoeld met jonge muziekliefhebbers die komen genieten van een eclectisch alternatief programma. Wat mogen de festivalgangers absoluut niet missen?
DONDERDAG
Een van de bandjes die hun plek op Dour zeker heeft verdiend is The Asteroids Galaxy Tour uit Kopenhagen. Hun frisse zomeralbum ‘Fruit’ wordt gekenmerkt door de nonchalant klinkende zangeres Mette Lindberg. Pakkende refreintjes compleet met blazers en electronische foefjes zorgen voor een heerlijk zorgeloos geheel. Misschien niet echt alternatief, maar wie maalt daarom als je met een biertje in de hand heerlijk meedeint op potentiële hit The Sun Ain't Shining No More.
Naast de brave Selah Sue valt er op donderdag meer te genieten van Belgische muziek. Post-nogwat metal van Amenra bijvoorbeeld, gegarandeerd beuken. Of een lekkere electro set van Dr. Lektroluv. Maar het interessantste Belgische bonbonnetje is toch wel het project van het Gentse electroduo The Glimmers die samen met leden van o.a. Millionaire en dEUS onder de naam Disko Drunkards een super electrogroep vormen.
VRIJDAG 3FM-trots De Staat kennen we inmiddels wel. Interessanter op vrijdag is bijvoorbeeld het (alweer) Belgische The Sedan Vault. Later dit jaar komen ze ook Biddinghuizen onveilig maken. Een experimentele band die uit alle zijtakken van de rock een stukje heeft gejat en dit aan elkaar heeft genaaid. De rafelige emo randjes moet je kunnen waarderen, maar vervelen doet het nimmer en het zou mede daarom zo maar eens een live knaller kunnen zijn.
Wie van de nieuwe generatie indie uit Engeland houdt komt voldoende aan zijn trekken bij Sky Larkin. Toegankelijk, bekend klinkend, maar voornamelijk door de vrouwelijke vocalen net wat anders. Lekker uit de je dak in je skinny jeans, om het prototype maar eens aan te halen.
Voor wie met zijn lange haren wil wapperen komen later op de dag nog Walls of Jericho, Sepultura, maar vooral The Dillinger Escape Plan. Mathcore zoals het bedoeld is: loeihard en ongekend ingenieus. Vooral de drumpartijen zijn niet lang vol te houden, gezien de regelmatige wisseling van drummers bij deze band. Dat doet ze echter niet inboeten aan kwaliteit.
Dat Animal Collective met Merriweather Post Pavilion voor velen al vroeg met het album van het jaar kwam, zorgt er voor dat je als de kans er is ze altijd moet gaan zien. Dat ze overlappen met dubstep topper Rusko is dan ook zonde.
ZATERDAG
Esser uit Engeland met zijn vette kuif bracht dit jaar zijn eerste album Braveface uit. Hoewel hij een beetje een schuw mannetje is, wat op London Calling en Eurosonic uit de recensies bleek, is dit op plaat niet te horen. Fijne radiovriendelijke indie pop met veel electro invloeden. Dansbaar en opstuwend.
The Dodos braken vorig jaar door bij het grote publiek met album Visitor, maar vooral met single Fools. Interessante gitaartechnieken en een alternatieve aanpak van songopbouw verbaasden ook live en het concert in Vera werd zelfs tot concert van het jaar aldaar gekozen. Op nieuwe album Time to Die is het tweetal een drietal geworden, wat niet tot grote verandering in de nummers heeft geleid. Een beetje Visitor deel 2 en juist daarom erg goed.
ZONDAG
Madensuyu uit België is misschien wel de beste Belgische band op het festival. Album D is Done grijpt je bij de strot met repetitieve ritmes en pulserende zang. De twee mannen houden je in hun greep en dwingen je het album uit te luisteren, om het vervolgens nog een keer op te zetten tot je echt niet meer kan. Veelgenoemde referentie is Sonic Youth, wat gezien de dosis noise-rock wel te verdedigen valt.
Het Canadese Caribou is onderschat in Nederland. Klaar. Luister eens naar Melody Day of Sandy van album Andorra en je kan het alleen maar met me eens zijn. Onder vorige naam Manitoba bracht de nerdy 30’er Dan Snaith ook al een paar albums uit, die ook zeker de moeite waard zijn bij waardering van zijn nieuwe werk. Hopelijk binnenkort ook in Nederland de waardering die het verdient.
Grote afsluiter Aphex Twin zal ongetwijfeld weer choqueren en verpletteren, maar wie daarna nog kan lopen mag levende breakcore legendes Venetian Snares niet missen. Minstens zo creapy en twee keer zo hard.
Update: Dit is de eerste, maar tevens de laatste editie van de Korenkaffer. We zien in dat 3VOOR12 Friesland zich dient te focussen op Friesland en niet op evenement die elders plaats vinden. Excuses hiervoor.