Het is goed vertoeven op het Mata Hari Plein bij het Freeze buitenpodium, maar het weer heeft wel een wisselvallige bui . Voordat om acht uur het laatste akkoord uitklinkt zijn er net zoveel buien als bands voorbij gekomen.

Het publiek is op zijn minst trouw te noemen, want men trekt de paraplu te voorschijn, schuilt onder de luifel van de Mukkesbus of blijft dapper tussen de druppels staan. Dezelfde afwisseling is terug te vinden in de programmering, want de muziekstijlen van de zes bands liggen niet direct naast elkaar. Niettemin hebben alle bands een mate van toegankelijkheid geschikt voor een breder publiek.

De gezelligheid begint met The Montanas en hun gesmeerde sixties sound die doet denken aan bands als The Byrds en The Beatles. Zonnetje, biertje, vier deinende mannen en lekkere liedjes, zo start deze veertiende editie van Freeze op relaxte wijze.

De eer is vervolgens aan BlackboxRed, één van de drie bands uit de nieuwe Freesonicalichting.  Er komt een muur van sexy, catchy grunge uit dit tweetal – één dame, één heer - om u tegen te zeggen en het is mooi dat ze buiten staan, want de energie van deze act reikt ver.

Bij de derde band van de middag, Anno van der Werf and the Big Bounce, is het even wachten (in de regen) op een base drum pedaal. Presentator D.A.A.N. vraagt voor de zekerheid maar even of iemand er toevallig eentje in de jaszak heeft zitten, maar helaas. Als er uiteindelijk een pedaal opgeduikeld is, geven Van der Werf en band een lekkere pot drijvende blues weg. Een erg fijne toevoeging aan deze band zijn de mondharmonica-improvisaties van Bas Kleine.

Rockband Stanton volgt The Big Bounce op. Zanger Jan heeft er speciaal zijn zondagse pak voor aangetrokken. Ondanks dat het viertal goeie rock met een vleug jaren 70 speelt, lijkt de set niet echt van de grond te komen.

Dit in tegenstelling tot het half uur van De Basis, de tweede Freesonicaband van de dag. Weinig bands spelen met zoveel overgave. De rake raps van frontman Ico Balt zijn goed verstaanbaar, en de dreigende klank die onder de meeste nummers ligt maakt de groovende, dynamische hiphop/rock extra spannend.

Na vijf bands heeft het Utrechtse Woost als afsluiter zeker nog iets toe te voegen aan deze editie van het buitenpodium. Er wordt veel meerstemmig gezongen, wat erg aangenaam is, en ook deze mannen creëren een energie die bijna te groot lijkt voor het podium. Het zijn echter de voortdurend onverwachte wendingen van de lekker in het gehoor liggende rocksongs die deze band echt interessant maken. Een goed voorproefje voor de rest van de avond!

Wie: The Montanas, BlackboxRed, Anno van der Werf & The Big Bounce, Stanton, De Basis, Woost
Waar: Mata Hari Plein, Leeuwarden
Opkomst: enkele honderden passanten