Het Freeze festival in Leeuwarden is het jaarlijks terugkerende overzichtsfestival van de Friese muziekindustrie. De gehele programmering bestaat uit Friese bands en elke editie staat er een gastland of -stad centraal waaruit een afvaardiging optredens verzorgt. Dit jaar was dat het Engelse Brighton. Met rond de 1200 bezoekers waarvan ongeveer 300 optredend of via de gastenlijst binnen, kun je met recht spreken van een Fries onderonsje. Hoogtepunten van dit jaar waren de optredens van Gloria Cycles, Dead Horse Running en Jean Parlette. Een bijzondere plek was er voor Zea dat samen met brassband Soli Brass twee gezamenlijke optredens gaf. Friesche Vlag foyer en het 'festivalgevoel' Toch ontbrak het deze editie menig bezoeker aan een "echt festivalgevoel". Hoewel over de kwaliteit van de bands weinig op te merken was, had er meer aan het samenzijn op zich gedaan mogen worden. De wat flauwe spelshow in de foyer, of het zogenaamde Youtube festival voorzagen helaas niet in deze behoefte. Flauwe grappen waren er in de foyer meer te bekennen in de vorm van New Killer Stars die hun vriendinnen het werk lieten doen en zelf gekleed gingen in jurkjes. Daarna volgde een optreden van de feesttent veteranen Pigmeat en afsluiter in de foyer was het succesvolle Van Wieren dat helaas niet wist te overtuigen. Friesland Bank zaal met Zea, Gloria Cycles & Luie Hond Met een frisse dosis Britpop veroverde het uit Brighton afkomstige Gloria Cycles de Friesland Bank zaal. Helaas was de zaal nog maar voor een kwart gevuld vanwege het vroege tijdstip, dit stond de Engelse band gelukkig niet in de weg om het hele optreden dansbaar, groovy en aanstekelijk te blijven spelen. Hier en daar zou het nog wel wat hoekiger en gevaarlijker mogen, maar met een zanger die eruitziet als de straatversie van Andy Warhol maak je een hoop goed. Een van de hoogtepunten van het festival! Over het mateloos populaire Luie Hond valt zoals altijd lovend te schrijven en het is juist aan hun relaxte vrolijkheid te danken dat het Friese publiek nog niet Luie Hond-moe is, ze staan inmiddels op elke editie van elk groot festival in Leeuwarden. Ook vanavond deinde de zaal weer intens genietend mee op de heerlijke reggae van deze van oorsprong Leeuwarder band. Indierockers Zea en de Leeuwarder brassband Soli Brass brachten samen met multimedia- en partyorganisatie Liquid een aantal speciaal voor het festival geschreven composities ten gehore. Het was een mooi gezicht om een volledige brassband, inclusief dirigent, mee te zien rocken met de moderne geluiden van Zea. Of hoe een brassband probeerde rock 'n roll te zijn. Slimme poprock met diepte en bombast als toegevoegde waarde. Het optreden in de Friesland Bank zaal vormde een welkome afwisseling op de rest van het Freeze programma. Met name het nummer " Evil Hearted Blues" maakte indruk. Dansbaar zelfs! Liquid in de Aegon zaal In de Aegon zaal was het gezelligste feestje van de avond, party-organisatie Liquid had een geheel eigen programmering samengesteld met veel multimedia, urban, moderne dans, dope beats en een goede sfeer. Complimenten voor deze groep jonge honden die in het Leeuwarder uitgaans circuit inmiddels een vaste waarde zijn gebleken. Jean Parlette kon zich verheugen op een goed gevulde zaal tijdens hun optreden. Een dromerige Jos Blomsma mijmerde in sepia over verloren liefde en de chaos om ons heen terwijl een beamer gigantische kinderfoto's van de zanger op de hoge muren van de Aegon zaal projecteerde. De heerlijke folktronica van Jean Parlette vormde misschien wel het best bewaarde geheim van het festival. Helaas voor Grootmeester Jan was de Aegon zaal slechts gevuld met ongeveer vijftig mensen. Dit werkte niet echt bevorderelijk voor de sfeer, want de welbekende zaalparticipatie die we bij een goed Hiphop optreden gewend zijn, kwam helaas nu niet goed tot zijn recht. Desalniettemin wist hij de aanwezigen te overtuigen met zijn strakke flow en nonchalante attitude. Vooral de nummers 'Grootmeesterjan.nl' en 'Was ik maar een rapper' werden goed ontvangen door de aanwezigen. Knallen in de Deloitte zaal Sudden Acces had de eer om met hun heerlijke breakdowns en harmonieën de avond in de Deloitte zaal te openen. Achtereenvolgens betraden DIY'ers Above en skatepunkrockformatie 50/50 het podium. Geplaagd door een slecht geluid trachten beide bands er het beste van de maken. Laatste band slaagde hier glansrijk in door met name een fantastische samenzang tussen zanger en gitarist. Toen The Blackest Grey de distortions indrukte bleek het geluid aanzienlijk beter en werd het publiek omver geblazen door een heftige pot mathmetal. Met een gloednieuwe demo opzak overtuigden ze vol overgave. Daarna barstte het feest definitief los met Dead Horse Running. Met deze band was de zaal getuige van een van de betere hardrock shows van het jaar. Helaas geen Angus Young dansjes of AC/DC covers, maar wel een uit volle borst meezingend publiek. Het stoïcijnse duo The Suicidal Birds bracht ranzige, neurotische en opgefokte drumcomputerpunk uit Bakkeveen. Op hun vraag aan het publiek wat er precies luider moest, kregen ze het eensluidende antwoord "ALLES!" en dat dekt dan gelijk de lading van dit optreden. De Birds spelen veel shows per week en dat is te horen aan de kwaliteit van het optreden. Het klonk zoals het eruit zag: pretentieloos en met een hoog rock ' n roll gehalte, het heeft " iets" en daar dan veel van... De avond in de Deloitte zaal wordt afgesloten door twee DJ's die eigenlijk niet weg zijn te denken uit het nachtleven van Leeuwarden, Seed7e en DJ Kult.Voor iedereen die nog niet comateus in een hoekje lag was er een mix van alles wat de heren op dat moment voor de geest kwam te beluisteren. Niet stilistisch te definieren en voor elk wat wils, zoals het hoort wanneer je voor een zaal met halvegare, beschonken en verdwaasde festivalbezoekers staat te draaien. Freesonica in de Nivo-Noord zaal Fries Popnet Bandcontest winnaar New Killer Stars mocht het bal in de Nivo Noord Zaal openen en deze gezonde friesche knapen deden dat in stijl. In jaren negentig grungepunk stijl, that is, met een vleugje psychedelica en wat stonerinvloeden. De ietwat schreeuwerige stem van zanger/gitarist Sytse schalde over de stuwende, stoere riffs. Geen verassingen, maar goeie opzwepende Rock. Hoewel de band duidelijk vooruitgang heeft geboekt, ontbrak het nog steeds aan enige diepgang. Iets waar de band zich duidelijk niet druk om maakte, getuige het tweede optreden even later in de foyer waar de basgitaar en drumstokken ter hand werden genomen door de vriendinnetjes van beide muzikanten. Estate Drama bracht moderne punkrock op het freesonica podium. Met een sound als van The Ataris en een overtuigende frontman werden de nummers enthousiast ontvangen en wacht deze band zeker een gouden toekomst! Nog maar net past de band met Thomas Azier en een 3 koppig dameskoor op het podium in de NIVO noord zaal. Azier overtuigt met een fris geluid, vooral omdat de sleur er al aardig in zat bij de bezoekers. Gelukkig was het hierna happy time met Sawed Off . Ze swingden, hadden een heerlijke dynamiek en met een trompetje hier en een riedeltje daar bracht de band een heerlijk relaxte show ten gehore. Daarna blies Jurrie Meulman de kaars in de het Nivo Noord zaal uit met een wonderschone set liedjes, begeleid door twee leden van zijn band Not Shakespeare. Slotwoord Deze elfde editie van het Freeze festival blonk niet uit qua sfeer of hoge bezoekersaantallen. Veel mensen bleven vooral thuis vanwege de hoge toegangsprijs. Toch viel er op de afzonderlijke kwaliteit van de bands weinig aan te merken. Het mag flauw te noemen zijn dat twee bands een dubbel optreden gaven, in deze plaats hadden ook andere bands kunnen staan. Over de programmering is het makkelijk klagen natuurlijk: "niet spannend", "lafjes", het viel allemaal te horen. Maar een festival dat zich ten doel stelt een staalkaart van de Friese popmuziek te vertonen, is dus ook een weerspiegeling van die staalkaart. Het had de heren programmeurs gesierd om interessante bands die de avond voorafgaand aan het festival wel op Freeze on Friday speelden, juist op het hoofdfestival te boeken. Monstertux en Bonne Aparte hadden zeker niet misstaan en waar waren bands als Shaboon, In Limbo en Melanocaster? Helaas had het als een speer gaande Adept afgezegd, ze stonden op het Berlijnse Popkomm, maar hadden op dit festival zeker voor de nodige scherpe randjes kunnen zorgen. Willem Wijbenga Rudy Land Jan-Willem Poelma Peter Janson (foto's) Sjoerd Bootsma (eindredactie)