Na anderhalf jaar in Leeuwarden aan de Academie voor Popcultuur gewerkt te hebben, nam Michiel Flamman het eerste weekend van februari door middel van een huiskamerconcert symbolisch afscheid van Leeuwarden. Daar publiceerden we op 3VOOR12/Friesland al een recensie over, maar we spraken ook nog even met Flamman over wat geweest is en nu gaat komen.
“Ik ben indertijd aangenomen voor songwriting op de Popacademie. Ik leidde daar het productiehuis. Dat hield in de dat we ons bezig hielden met het schrijven van liedjes voor een cd en het daadwerkelijk opnemen van die cd. Ik heb met veel mensen uit de Friese scène gewerkt die nu wel in de belangstelling staan zoals Jurrie Meulman, Kim Janssen en Tommy Ebben. Ik was één dag per week in Leeuwarden en reisde dan op en neer. Dat bleek wel lastig te zijn, school is dan ver weg.
Lesgeven vind ik leuk werk. Ik geef thuis, in Utrecht, ook songwriteles en heb onder andere lesgegeven aan Ana Criado die nu net is afgestudeerd aan de Rockacademie. Van lesgeven kun je zelf ook veel leren. Als je uitlegt hoe iemand zijn liedjes kan verbeteren, ga je inzien hoe je zelf werkt. Als het kwartje bij een leerling valt, zie je dat in het glimmen van hun ogen en dat is het gaafste wat er is. Daar word ik heel blij van.
Het systeem waar je op een school in moet functioneren vond ik soms minder leuk. Thuis heb je toch meer de vrije hand in wat je gaat doen. Op de academie is het curriculum in ontwikkeling en door mijn weinige contact uren wist ik soms niet waar ik aan toe was.
Nu ik gestopt ben op de Popacademie steek ik mijn tijd fulltime in de muziek. Ik ben onder meer bezig met muziek voor een documentaire. De werktitel van dat project is Asiel. Ik werk daarbij samen met de dichter Erik Jan Harmens. Verder ben ik met mijn vierde plaat bezig en heb ik toch ook plannen om eens over de wereld te trekken. Gewoon zien waar mijn gitaar me dan heen leidt. Ik wil al lang zoiets doen. Jezelf blijven ontwikkelen en weggaan met je gitaar op je rug, dat zijn voor mij flinke uitdagingen.
De nieuwe plaat die ik bezig ben op te nemen wordt een plaat met kleine liedjes. Een man in zijn eentje met een gitaar. Een beetje Nick Drake-achtig. Ik heb daar nu de ruimte voor, nu ik niet meer met Simon Gitsels in Solo zit. Ik zit per dag echt uren te oefenen op mijn gitaar. Nu moet ik wel, ik kan me niet meer achter iemand anders verschuilen. Zo heb ik bijvoorbeeld de afgelopen jaren steeds maar op één gitaar gespeeld. De afgelopen periode heb ik echter twee prachtige nieuwe gitaren aangeschaft. Dat laat ook wel zien dat ik er een beetje op een andere manier mee bezig ben.
Daarom vind ik zo’n klein huiskamertourtje je als dit ook erg leuk om te doen. Ik wil zo graag spelen en zoek direct contact met mijn publiek. Met deze manier van spelen bereik je de mensen ook echt en dat is toch mijn doel.