Een warme zondag in het park, met lichte muziek en een pilsje in de hand. Zo sust men de kater van zaterdag - indien aanwezig- onderwijl het geheel een verantwoord cultureel karakter meegevend. Klinkt als een plan, gaan we doen. Dus hup uit bed en ruimschoots te laat op pad naar de Prinsentuin. Maar aangekomen in de Prinsentuin blijkt het niet louter stappers van nu wat de klok slaat. Ook stappers van een handjevol decennia terug zien hun kans schoon om de stoute steunkousen aan te trekken.
Gedurende deze warme en naar Nederlandse maatstaven erg fortuinlijk uitpakkende zomermaanden zijn er een aantal muzikale zondagen georganiseerd door een verbond van belanghebbenden en liefhebbers. Bij deze muzikale evenementen wordt er gebruik gemaakt van het podium in de immer aantrekkelijke Prinsentuin en het terras van de Koperen Tuin, het restaurant aldaar.
Dat op hetzelfde moment ook Lowlands is, is duidelijk te merken aan de samenstelling van het publiek. Hieronder bevindt zich een groot aantal ouderen en ouders-met-kinderen. Ook muzikaal is de spanning soms ver te zoeken. Zoetjes voortkabbelende tokkelmuziek, in sommige gevallen zonder enig venijn en ontdaan van scherpe randjes. Rollatorfähig zullen we maar zeggen. Daarom zullen we ons hier beperken tot de opvallende acts.
En opvallende momenten zijn er natuurlijk op een dergelijke middag wel aan te treffen, men moet er alleen soms wel even geduld voor hebben. Zo zal Kim Janssen menig hartje, danwel pacemakertje, sneller hebben doen kloppen met zijn breekbare liedjes, met zijn karakteristieke zachte stemgeluid. Kim doet het in dat opzicht al lang goed.
Noemenswaardig is het optreden van de bebaarde folkartiest William Fitzsimmons, die met zijn zachte stem en gevoelige gitaarpartijen deze zomerzondag plezierig weet te accentueren.
Een medebezoeker merkt op dat het een leuk gezicht was dat Pigmeat-lid Jankobus Seunnenga zich ditmaal niet op zijn “band” kon beroepen. Seunnenga brengt deze dag een aantal door de poëzie geïnspireerde liederen ten gehoor. Of hij het succes van het duo kan evenaren in zijn eentje, zal nog moeten blijken in de toekomst.
Le Pat is een opvallende act. Opvallend omdat het in het park, wanneer je even niet kijkt, klinkt alsof Antony -die van de Johnsons- een solo-optreden staat te geven. Dichtbij bekeken blijkt het niet een dikke meneer met seksuele verwarring, maar een “Brechtiaanse Liederen en Burlesque Chansons” vertolkende mevrouw. Das ook wat. En eens een keer niet alles in Engels of Nederlands is een verfrissende afwisseling.
Hoogtepunt van de middag is knuffeltroubadour Lucky Fonz III, bekend van teevee. Des mans bekendheid is niet zo verwonderlijk als je ziet hoe hij het publiek naar zijn hand weet te zetten. Benaderbaar, vriendelijk en met humor brengt hij deze zondagmiddag naar zijn einde. En die liedjes van hem zijn ook best te pruimen. Mag best gezegd worden.
Wie: Lucky Fonz, La Pat, William Fitzsimmons, Ernst Jansz, Arthur Adam, Jankobus Seunnenga, Woody & Paul, Kim Janssen en Jena Attison.
Waar: Prinsentuin te Leeuwarden