Opladen in Burdaard

The Montanas vallen in op The Pitch Amplified

Tekst: Eric Spaan, ,

Als bandje is het altijd maar afwachten onder welke omstandigheden je een optreden moet geven. For the love of Rock & Roll en iets tussen een paar consumptiebonnen en een aalmoes sjouw je een drie dubbele hernia aan apparatuur mee, baan je je bij nacht en ontij een smalle landweg naar een kroeg in Nergenshuizen waar blijkt dat je onder erbarmelijke akoestische omstandigheden tegen beter weten in een publiek voor je moet zien te winnen dat bij de term powertrio direct aan Geer, Goor en René denkt. En dan is er ook nog eens geen blauwe M&M te bekennen. Moegestreden kruip je bij het krieken van de dag in je bed en vraag je je af waar je het toch allemaal voor doet. Toch ben je nog dezelfde dag weer met The Montanas onderweg naar Burdaard, of all places. Waar ligt dat eigenlijk? Tussen Hoop en Vrees geloof ik.

The Montanas vallen in op The Pitch Amplified

Als bandje is het altijd maar afwachten onder welke omstandigheden je een optreden moet geven. For the love of Rock & Roll en iets tussen een paar consumptiebonnen en een aalmoes sjouw je een drie dubbele hernia aan apparatuur mee, baan je je bij nacht en ontij een smalle landweg naar een kroeg in Nergenshuizen waar blijkt dat je onder erbarmelijke akoestische omstandigheden tegen beter weten in een publiek voor je moet zien te winnen dat bij de term powertrio direct aan Geer, Goor en René denkt. En dan is er ook nog eens geen blauwe M&M te bekennen. Moegestreden kruip je bij het krieken van de dag in je bed en vraag je je af waar je het toch allemaal voor doet. Toch ben je nog dezelfde dag weer met The Montanas onderweg naar Burdaard, of all places. Waar ligt dat eigenlijk? Tussen Hoop en Vrees geloof ik. Vlak voor Dokkum slaan we af naar Burdaard. Het dorpshuis waar we met nog drie andere bands (Fade Away, Junx en New Sense Memory) spelen is in het kleine dorp snel gevonden. Op het laatste moment zijn we als vervanger aan het programma van de tweede editie van The Pitch Amplified toegevoegd. Nooit van gehoord. De organisatie mailde ons dat ze erg omhoog zaten en het helemaal te gek zouden vinden als we wilden invallen, maar dat ze tot hun spijt alleen in natura konden betalen. Onze hunkerende ego’s werden echter voldoende gestreeld om ons snel te doen toehappen. Natuurlijk komen we spelen! Bij het naar binnen dragen van het instrumentarium wordt eventuele onzekerheid over de wijsheid van dat besluit weggenomen. Het dorpshuis Pro-Rege is met veel zwarte gordijnen en een zo te zien behoorlijke lichtinstallatie omgetoverd tot een sfeervolle popzaal. Op het grote podium staat een hele batterij aan monitoren en in de zaal is de geluidsman druk bezig met zijn imposante mengtafel. Dit zijn we niet gewend! Het kon verdorie wel eens een heel erg leuke avond worden! En dat wordt het ook. Als we (The Montanas) om 22:00 het spits afbijten is het nog niet heel erg druk, maar het publiek dat aanwezig is in ieder geval wel enthousiast. Het podiumgeluid is goed, de band speelt lekker strak en de zang is goed te horen. Helaas worden we geplaagd door technische problemen. In de korte set breekt er een snaar, doet de gitaarversterker het door onverklaarbare redenen even niet en valt de drummer in het heftige slotnummer achterover van het drumpodium. We laten niets merken, maar normaal gesproken betekent dit een pesthumeur voor de rest van de avond. De vele complimenten na het optreden maken echter een hoop goed. Daarna zijn de lokale helden Fade Away aan de beurt. Ze hebben veel jong publiek meegenomen en het wordt nu al behoorlijk druk. Ze spelen afwisselend covers en eigen repertoire in de stijl van Coldplay, U2 en Yellowcard. De sfeervolle eigen composities van de jongelingen zijn veelbelovend, maar als de band wat strakker zou spelen zouden de nummers veel beter uit de verf komen. Met name de eindes zijn behoorlijk rommelig. Met Junx komt het The Pitch Amplified echt los. De vijf stoners schotelen het inmiddels in grote getale toegestroomde publiek een zeer vermakelijke en geestverruimende show voor. Hun met samples en harde riffs doorspekte Nederlandstalige ska gaat er in als spacecake. New Sense Memory klinkt in mijn oren alsof Iron Maiden en Judas Priest punk proberen te spelen en ik moet zeggen dat klinkt te gek! Ondanks dat de schmink van de boomlange frontman Piter Reitsma langzaam van zijn voorhoofd afzakt naar zijn ogen doet dit hem en zijn superstrakke band geen enkel moment verslappen. Wat power en wat een geweldige samenzang! Een meer dan waardige uitsmijter op een een zeer geslaagde Pitch Amplified. Wat een verademing om op The Pitch Amplified spelen. De jongens van Jeugdhonk The Pitch hebben een hoop liefhebbers en bands bereid gevonden om just for the love of Rock & Roll en wat consumptiebonnen er een geweldige goed georganiseerde avond van te maken. Goed geluid, te gekke bands en, dat mag dat mag ook wel eens gezegd worden, een heel erg gezellig en open publiek. The Pitch Amplified: Een prima gelegenheid voor een band om de accu’s op te laden en voor het publiek om voor weinig geld leuke bands aan het werk te zien. Een bijzondere ervaring. En dat in Burdaard of all places! The Montanas kunnen er in ieder geval weer tegen aan. De tweede editie van The Pitch amplified vond plaats op zaterdag 20 september. Het is de bedoeling dat er elk kwartaal een The Pitch Amplified wordt georganiseerd. Op 20 december staat de volgende editie gepland.