Escadron - Tide Of The Fallen

Thrashmetal of metalcore!

Methilde Bouma, ,

Onze recensie van de Sneker band Escadron, die hun debuutalbum afleveren met als titel 'Tide of The Fallen'.

Thrashmetal of metalcore!

Dit ceedeetje viel samen met een nogal heroïsch klinkende (auto?) biografie bij mij op de mat; ik las al snel dingen over de InHolland Popprijs, enthousiaste reacties over de demo en optredens met grote namen. Ik kende de band echter al, omdat ze een paar maanden terug het voorprogramma mochten verzorgen voor Textures in Groningen, waar ik uiteraard aanwezig was, en vond het allemaal een tikkeltje overdreven. “Tide Of The Fallen” valt met het eerste nummer “No Soul Shall Hide” meteen met de deur in huis; zonder opbouw of fatsoenlijke intro (Oké misschien is dit een persoonlijke voorkeur!) en dendert daarna zo’n kleine 40 minuten door. Waar is het begin, het einde en de climax? Nergens eigenlijk. Het begint, blijft daarna een eenheidsworst en het eindigt. De melodieën zijn niet bijster interessant, soms clichématig te noemen, kennen veel herhaling en zijn vaak te laag om de tonen zelf van elkaar te onderscheiden. Qua compositie vind ik het album daarom zwak, want door het gebrek aan contrast gaat de muziek namelijk snel vervelen. De leden van Escadron noemen hun muziek thrash metal. Ik weet niet of moderne thrash tegenwoordig opzettelijk op metalcore moet lijken of dat het toch iets anders is. Thrash metal is in mijn optiek meer muziek als Metallica, Megadeth of Toxic. Daar lijkt dit dan toch weer niet op. De rouwe vocalen van frontman Jasper doen me toch echt meer denken aan metalcore. Alsmede de riffs, de melodieën en algehele sfeer van de laaggestemde nummers, die allemaal op het eerste gehoor erg veel op elkaar lijken. Gitarist Mendel heeft ook veel meer in zijn mars dan hier te horen is. Soms komt er een korte riedel of solootje tussen het denderende gerag door en dan is het al weer voorbij. Jammer, want hij kan zoveel meer. Wellicht is een tweede gitarist die de ritmes onder zijn hoede neemt een idee? Wat ik wel erg goed vind, is de productie en de strakke performance van de heren. Wat ze doen, doen ze wel goed. Jaspers grunts die soms dubbel waren opgenomen en gemixt, klinken gruwelijk smerig en demonisch. Daarvoor petje af! Het gitaarspel is al eerder genoemd en ik blijf er bij dat dat ook zeer strak en goed is ingespeeld. “Tide Of The Fallen” is ook lekker geproduceerd. Dit bewijst wel dat je niet persé Jacob Hansen nodig hebt om een prima klinkend schijfje af te leveren. Mijn conclusies zijn duidelijk: klinkt over het algemeen goed, lekker ingespeeld en gegrunt, maar qua songwriting mag er wel wat meer spanning en creativiteit in, dat ontbreekt mijns inziens nog teveel. Jongens, doe es gek!