Op den tiende oktober werd onze vesting poppodium Romein bestormd door een horde Vikings. Zij kwamen vanuit heel Europa om hun strijdvaardigheid te laten zien aan ons Friezen. Een heidens feest dat er barbaars aan toe ging onder leiding van Tyr, Hollenthon en andere heidense broeders. De broeders van Gwydion doen het als opener van het Barbaars fest niet onverdienstelijk. Ze spelen vrolijke metal met een accordeonnetje(op het keyboard dat wel). Hoewel de zanger soms wat overslaat in z’n zang, hoeft dat geen minpunt te zijn voor het publiek. De zaal is al vrolijk aan het bewegen! Op het moment dat de mannen van Gwydion de laatste klanken spelen haasten allen zich naar de kastelein. Hij (of zij) vult de hoorns, het gerstenat vloeit rijkelijk. De stemming zit er dus goed in wanneer Svartsot het podium bestijgt. Een band die met gitaar alleen al een folk sfeer kan maken. De in harnas gehulde zanger staat ons te woord met zijn bijl in de aanslag. “What we like to do with women” wordt duidelijk in het nummer “Skønne møer” . De zanger kon mij later vertellen dat dit schone maagd betekent, en dat verklaart alles. De zware riffs van de gitaren en de diepe grunts van de zanger worden uitgespuwd over het publiek. Svartsot zet hier een ijzersterke set neer en laat weten dat er niet te spotten valt met de Denen. Alestorm opent direct met ‘Over the Sea’. Hoewel deze kleine Schotse piraatjes er schattig uitzien, brengen ze een heleboel beweging in de zaal. Alestorm blijkt al een grote fanbase te hebben op Barbaars. Om maar weer een subgenre aan de metal toe te voegen, het gaat hier dus om Scottish Pirate Metal, oftewel een boel Yarrr roepen en keihard raggen. De stem van de zanger doet me denken aan Flogging Molly en Alestorm zou dan ook wel het hardere broertje van Molly kunnen zijn. Het is geweldig om te zien hoe de hele zaal gebroederlijk, arm in arm, meedeint op ‘Nancy the Tavern Wench’. Om vervolgens bij het nummer ‘Wenches and Meat’ mee te schreeuwen. Een heerlijke band met geweldig foute keytar. Dan wordt het podium bestormd vanuit Oostenrijk door Hollenthon. Enkele maanden geleden sierden zij nog het podium van Wâldrock en nu al terug op Friese bodem. Toch valt Hollenthon uit de toon vanavond. Het is een echte showband met koren en veel instrumenten. Helaas komen deze van een cd en mist het de folk- en Vikingsferen die eerder deze avond wel opgewekt werden. De nummers van hun nieuwe cd ‘Opus Magnum’ doen het live wel goed. De symfonische black metal is lekker om op te headbangen, maar vanavond staan ze tussen de verkeerde bands. Waar Hollenthon de boot mist komt de epische Vikingmetal van Tyr wel aan. Zij spelen op dit heidens feest vanuit het hart. Galmende gitaarriffs, heldere cleane vocalen en sterk drumwerk brengen de sfeer weer terug in de zaal. In het Noors worden ons verhalen gebracht over het Vikingleven en het leven van de goden die vanuit Asgard toezicht houden op de biervoorraad. Het bier vloeit nog altijd rijkelijk, dus gaat het feestje nog even door. Met ‘Hail to the hammer’ dankt Tyr hun grote inspiratiebron en dit is dan ook een van de weinige Engelse nummers in het repertoire vanavond. De opbouw van de nummers en de gitaarriffs lijken in de verschillende nummers veel op elkaar. Maar technisch zijn ze zo sterk dat je ze het vergeeft en je terug waant in Vikingtijden. Met een toegift wordt deze editie van Barbaars afgesloten. Wie: Gwydion, Svarsot, Alesond, Hollenthon, Tyr Waar: Poppodium Romein Opkomst: Een hele bende Vikings