Wanneer Pompidou, Thoughts Create The World en Girls On Top aankondigen om gezamenlijk te gaan optreden in Iduna in Drachten wekt dat natuurlijk enige verwachting. De bands, met uitzondering misschien van TCTW, staan er nou niet bepaald bekend om de Friese podia plat te spelen. Het Drachtster Pompidou debuteerde in 1996 met Pompopompopom, maakte in 2001 het bij vlagen briljante Blow Those Candles Out, Now!!! Maar heeft sindsdien, op slechts minder dan een handvol optredens na, de oefenruimte eigenlijk nauwelijks meer verlaten. Ook het laatste bezoekje van GOT is al weer enkele jaren geleden, en voor TCTW was het afgelopen zaterdag zelfs hun debuut in Drachten. En, werd die belofte ook ingelost? Nou, laten we zeggen, gedeeltelijk. Aardige bijkomstigheid als je niet zo vaak je gezicht laat zien, is dat het publiek natuurlijk veel nieuwe liedjes voorgeschoteld krijgt. En in het geval van Pompidou ook nieuw bandlid Maurice de Jong. Pompidou speelde, op openingsnummer ‘Sister’ van dat tweede album na, alleen maar nieuw werk. Daaruit bleek dat het viertal nog steeds sterke liedjes in het indie-genre – denk Motorpsycho, Pixies, Death Cab For Cutie – weet te schrijven: veel afwisseling “binnenin” de nummers, van speels en lichtvoetig tot wilde gitaarerupties, maar dat het in de uitvoering hier en daar toch wel behoorlijk rammelde. Vaak zelfs ronduit houterig gespeeld en vals gezongen. Nu wist de groep daar, samen met hun verlegen podiumhouding, een jaar of wat geleden nog een zekere charme aan te ontlenen. Dat deed het afgelopen zaterdag ook nog wel enigszins, maar tegelijkertijd was er ook het gevoel dat er zo veel meer uit de liedjes te halen zou zijn. Hoe anders was dat bij Thoughts Create The World, dat de laatste tijd overigens behoorlijk aan de weg timmert. Eind vorig jaar baarde de groep uit Joure opzien door in drie maanden tijd drie CD’s op hun eigen Momi-label uit te brengen en sindsdien is hun agenda aardig gevuld. De groep bood in Iduna een aardige dwarsdoorsnede van hun oeuvre tot nu toe. Maar waar op CD’s – met uitzondering misschien van hun laatste, erg fraaie Into The Fields – de eenvormigheid wat op de loer ligt, kwamen de liedjes op het podium in Iduna opeens helemaal tot leven. Nog steeds sferische klanken, maar tegelijkertijd ook een veel dynamischer, frisser en jazziër dan op de plaat. Met hier en daar zowaar wat Engelse jaren ‘70 folk-invloeden en een schitterende afsluiter A.K. to the J.K., dat zelfs naar onvervalste Americana neigde. En dat alles gebracht door een expressieve zanger en een hechte band. Dat het overigens voor de gelegenheid “moest” doen met de voortreffelijke invalbassist Erik Klinkhamer. Grote verrassing, dit TCTW. Tja, en dan afsluiter Girls On Top. Wat mij betreft toch één van de meest originele Friese indiebands van de afgelopen jaren. Ook zij vertoeven de laatste jaren wat in de luwte, en daarom konden ook zij Iduna afgelopen zaterdag een flink aantal nieuwe songs aanbieden. Sterker, eigenlijk konden alleen opener Soda en het prachtige Pahpahpaah tot de oudjes gerekend worden. I’m Allright en Americana kwamen van hun laatste demo en de rest was, als ik goed heb opgelet tenminste, nog niet eerder op CD of website te horen geweest. Jammer alleen dat de heren nog steeds geneigd zijn om het zaalgeluid, en vooral de gitaar, zo luid te zetten dat soms de drums niet eens goed te horen waren, en daardoor de subtiliteit en nuances wat verloren gingen. Maar de nummers klonken nog steeds als een klok en zanger Bert Steeman heeft natuurlijk nog steeds een gouden keeltje. Al met al een bijzonder avondje. Pompidou en Girls On Top zijn van plan om binnenkort een splitsingle met ieder twee nummers uit te brengen.