Terwijl de kerstverlichting op de Schrans alweer is aangebracht probeert Leaf nog even te flirten met de zomer in Romein. Wanneer ik door de Leeuwarder steegjes aan kom fietsen zie ik twee meisjes staan voor het poppodium. Zo’n twaalf en drieëntwintig jaar schat ik. Eén houdt de hand van haar vriendje vast, de ander die van haar vader. Het is beeldbepalend voor de avond: veel stelletjes en ouders die door hun kroost hiertoe zijn geleid. De Top 40 hitjes van Leaf spreekt een divers publiek aan. De Utrechtse band ontstond drie zomers geleden uit een vijftal afgestudeerden van Rockacademie. Vooraf begint onze eigen altijd aparte Leeuwarder band D-A-A-N op het podium. De zeskoppige band onder leiding van Daniël Levy staat garant voor muziek die je vrolijk maakt en je laat dansen. Een goed voorprogramma van Leaf dus. De muziek en performance doen wat denken aan een andere, inmiddels gestopte Leeuwarder band, Luie Hond: catchy nummers met reggae en hip-hop invloeden. Het klinkt allemaal erg goed. Het nummer ‘Maria’ is het noemen waard. Daniël belt met een oude draaitelefoon het meisje waarop hij smoorverliefd is. Herkenbaar voor velen in de zaal. Hoewel D-A-A-N sinds deze zomer een debuutalbum heeft uitgebracht, komt de band meer tot zijn recht op het podium dan op de CD. Leaf is ook zo’n band die over het algemeen live meer met de mensen doet dan op CD. De eerste twee nummers doen met hun warme klanken meteen zomers aan en zangeres Annemarie laat haar heupen er verleidelijk op bewegen. Het zomerse gevoel slaat echter niet over op het publiek, dat stijfjes blijft staan te kijken. Misschien de winter al in de kop? De band zelf, die lijkt te genieten van het musiceren, besluit hun ijsbreker in te zetten, hun hit ‘Wonderwoman’: ,,Als ik zing wohohohohohohoho,’’ zegt gitarist Teunis, ‘’dan zingen jullie?’’ Er lijkt geen dooi aan te komen wanneer het vervolgzinnetje ‘why’s my life so boooring’ erg zachtjes wordt gezongen door het publiek. Leaf besluit het roer om te gooien en het stille publiek wat rustigere muziek te gunnen. Terwijl de spotlights achter het podium doven gaan de kleine tafellampjes boven het podium aan. Samen met de gitarist zingt Annemarie een aantal rustige nummers die ondanks de simpele tekst erg mooi worden uitgevoerd, ondersteund door toetsenist Stan op de accordeon. Waar het publiek daarnet nog doodstil was bij de dansbare nummers, staat het nu luidruchtig met elkaar te praten onder de wat gevoeligere, rustige nummers. Zonde. De muziek van Leaf heeft wel wat weg van een paar bij elkaar geraapte muzikantjes die tijdens hun vakantie op het strand rond een kampvuur spelen. Terwijl je broertje half in slaapt sukkelt, laten je vader en moeder hun beste danspasjes zien voor een ondergaande zon, speelt het bandje niet te moeilijke muziek en gooit er ook wat covers tegenaan. De overeenkomst klopt wel een beetje: de bandleden komen uit alle windstreken van ons landje, ze geven zelf aan het liefst in de zomer te spelen. Ook ontbreken de covers niet tijdens het avondje Romein. Het prachtige ‘Diamonds on the soles of her shoes’ van Paul Simon wordt gespeeld. Mét een a capella intro! Toch blijft het publiek nog steeds erg rustig. Zelf onze ‘eigen’ Liwwadder Blues slaat niet echt aan bij het publiek. Pas bij het laatste nummer komt het publiek wat los en staat het jonge meisje samen met haar vriendinnetjes zo dicht mogelijk bij Annemarie. Het andere meisje staat achterin met haar vriendje, naast de vader. Tot mijn verbazing zingt de vader ook zachtjes mee. Het is wat laat, maar Leaf kan het wel. Toch lijkt me een zwoele zomeravond meer geschikt voor Leaf dan Leeuwarden in de herfst. De volgende keer dan maar op het strand, compleet met aangeschoten ouders, zoenende stelletjes en een ondergaande zon. Wie: D-A-A-N en Leaf Waar: Poppodium Romein Opkomst: 300