Bijna lachwekkend was het, het aantal aanwezigen (maar vooral afwezigen) bij de aftrap van Lopend Vuur Offline in Poppodium Romein. Gelukkig was er muzikaal gezien genoeg leuks te beleven en 3VOOR12 was er natuurlijk bij. Weinig vroege vogels dus, jammer voor de eerste band, Monstertux, die daarmee de ondankbare eer heeft om de P.A. warm te spelen. De band werkt de set duidelijk geroutineerd af, technisch een zeer goeie show. De achilleshiel van deze band komt gedurende het optreden al snel naar voren; het nieuwe werk. De band start het optreden met vier nieuwe songs en dat komt de aandacht niet ten goede. De nummers lijken in opbouw en melodie erg veel op elkaar. Wanneer eenmaal één van de oudere songs van de band wordt gespeeld, “In A Minute”, krijgt de band meteen meer aandacht van het publiek. Wauw! Lekker nummer. Weinig echte hoogtepunten helaas. Spannender is het optreden van Jean Parlette in de inmiddels wat beter gevulde zaal. De podiumsetting van de band alleen al zorgt voor de juiste sfeer die de folktronica van het viertal nodig heeft. De liedjes klinken stuk voor stuk als échte liedjes met kop en staart. De Spaanse gitaar van gitarist David van Egmond komt prachtig uit in samenspraak met de beats en de effecten. Wat is het dan eigenlijk ook jammer dat het publiek achterin de zaal – zoals wel vaker - het fatsoen niet heeft om te luisteren of om in ieder geval te zwijgen. Mateloos irritant is dat, zeker bij de ingetogen muziek van Jean Parlette. De derde band van de avond, Parkside, viel op door de Nederlandstalige teksten. Opvallend: de band maakte eerder Engelstalige songs. En eerlijk is eerlijk… dat hadden ze ook maar beter kunnen blijven doen. ‘Mijn buurman heet Harrie…’, ‘Heerlijk avondje is gekomen…’; de diarree aan onzinteksten zorgt ervoor dat de band niet serieus genomen wordt, terwijl er af en toe toch best goede muzikale ideeën voorbij komen. Een half uur optreden is te lang voor Parkside, dat ook qua vocalen nog veel winst kan boeken. Daar helpen zelfs niet twee synthesizers en een verdwaalde floortom tegen. De laatste band van de avond, Believeisadoubt, deed mee aan de Lopend Vuur Pitch. Je vraagt je af hoe serieus een band zichzelf neemt als hij zichzelf betitelt als de ‘broodnodige dagelijkse portie energie’. Eenmaal op het podium blijkt echter dat dit optreden inderdaad net zo goed werkt als tien espresso’s. Goeiedag, wat een strakke shit! Het fijne is ook dat deze band weet wat variëren is. Hoewel sommige nummers voor het gevoel soms wat te lang zijn, is de show – mede door het goede geluid vandaag – meer dan overdonderend. Wat nou, drinkpauzes?! Laatste noot gespeeld? Hup, volgende song de zaal in knallen! Ook de setopbouw, de presentatie en het instrumentarium stralen professionaliteit uit. Goed gedaan! Het publiek had deze avond de functie van een jury, want de bands werden afgerekend op hun eigen optredens. Waar Believeisadoubt en Jean Parlette veel handen op elkaar kregen, bleven Monstertux en Parkside met lege handen en dus huiswerk achter. Wat dat betreft is het ideaal dat de vier bands allen slechts een half uur hadden om het publiek te overtuigen. Voor de één was dat meer dan genoeg om het publiek te overdonderen en voor de ander te lang om het publiek te overtuigen. Wie: Jean Parlette, Believeisadoubt, Parkside & Monstertux Waar: Poppodium Romein Opkomst: mager