Stipt om acht uur trapt het trio Free Lynn af met hun ingetogen (indie)pop. Ze doen dit overtuigend maar hun nummers missen power en na een tijdje slaat de saaiheid toe. Dit is snel verholpen door de heren van Above. De band heeft de gewoonte om in vreemde uitdossingen het podium te betreden. Deze keer komen ze in gevangenispakken opdraven en speelden met een energieke set funkmetal. Dan is de beurt aan Bad Fuel. Hun nummers zitten op het eerste gehoor goed in elkaar, en er straalt zelfvertrouwen uit hun podiumpresentatie maar de zang gooit enigszins roet in het eten en gaat na verloop van tijd irriteren. Rûs is een driemanformatie die Friestalige rock speelt. Ze doen dit strak en degelijk, maar er is verder weinig opvallends aan de band en de nummers. De goed verstaanbare Friese teksten compenseren dit deels. Leuk detail is dat de band een alter-ego heeft die het onder de naam Darktober in het Engels doet. Boob Stew is een archetypische punkband die het credo “gitaar om en raggen” hanteert. Het optreden begint wat hakkelend maar naar verloop van komt de band op stoom. Vooral de wat snellere nummers beuken lekker door en de zanger heeft een typische rauwe punkstem en dito uitstraling. Een verstokte fan staat dan ook het hele optreden lang stoïcijns voor het podium te pogoën en aan het eind van het optreden bekogelt de zanger het publiek met wc-rollen: punk! Het optreden van Jamila vormt een rustig intermezzo tussen al het gitaargeweld. Excentriciteit kan haar niet ontzegd worden: ze speelt deelt koekjes uit aan het publiek en speelt een nummer op ukelele. Minpunten gaan echter uit naar de techniek want het lukt ze niet de akoestische gitaar van Jamila fatsoenlijk te versterken, waardoor het optreden grotendeels a capella is en de kwaliteit van haar liedjes onmogelijk te beoordelen is. De mannen van King Cool slingerend met de benen wijd en de gitaar op de knieën het ene na het andere rock ’n roll-cliché de Lichtboei in. Originaliteit is weliswaar niet het sterkste punt van deze band, op inzet wordt niet bezuinigd en het kleine podiumpje is bijkans te klein voor het viertal, en de bassist zoekt het hogerop middels een crowdsurf-actie. De afsluiter is de Harlinger band The Richer Tree. Het slechte geluid speelt ook deze band parten want de ingewikkelde, met effecten doordrenkte gitaarpartijen zijn nauwelijks te onderscheiden. De ritmesectie kronkelt ook alle kanten op waardoor het is lastig de lijn in de nummers te vatten. The Richer Tree scoort desalniettemin punten op het vlak van originaliteit en vernieuwing, een aspect dat bij de andere bands op deze avond nogal eens ontbrak. De jury heeft nogal even tijd nodig om een winnaar te kiezen aan het eind van deze toch al lange avond. Op het moment dat de uitslag bekend gemaakt gaat worden stijgt de spanning want er zijn zeker een paar kanshebbers bij. De keuze valt uiteindelijk op King Cool, die nog een keer het podium mogen betreden voor een toegift. (Tekst in samenwerking met Fries Popmet)