Dag 1 Affengeil...!! Donderdag 5 juni. Met zijn vieren rijden we naar Rock am ring 2008. Hoewel het voor sommigen van ons een beetje wennen is om niet in ons rijdende clubhuis naar het Duits rockend circuit te rijden, blijkt dat ook traditionele Golfjes prima presteren onder de druk van het zware festivalgewicht. Net vertrokken, met de torens van Leeuwarden nog zichtbaar in de binnenspiegel, krijgen Harm, Arjen Jiska en Chantal al te maken met enig verzet van de Friese gemeenschap. Na wat verfrissende drankjes ingekocht te hebben bij een benzinepomp rijden zij namelijk regelrecht in de armen van blauwpettige mensen; of zij wel even hun papieren willen laten zien en of “jongedame” Jiska wil beloven dat zij haar autogordel zal dragen. Aangezien het viertal aan alle eisen kan en wil voldoen, worden zij beloond met een ware “Goochem”-gadget en mogen zij hun trouwens verder voorspoedig verlopen tocht voortzetten. Bij de bus aangekomen kwam ons viertal in een waar gespreid bedje terecht. Niet alleen was alles al klaargezet voor een heerlijk weekend feest, ook hadden de reeds aanwezige leden ervoor gezorgd dat de sfeer er al goed inzat. Voor het viertal een uitdaging om in zo’n kort mogelijke tijd op gelijk niveau te komen. Een uitdaging die niemand te groot bleek te zijn. Na een gezellig avondje indrinken en plannen maken voor de resterende dagen, werden de bedjes opgezocht en de eerste nacht van Rock am Ring was een feit. Dag 2 Hoewel de nachten in Duitsland korter lijken te duren dan in Nederland, was iedereen de volgende dag met goede zin aan de ontbijttafel geschoven. Daar waar de één zich heerlijk liet gaan met een bak koffie en een broodje kaas, zat de ander voorzichtig aan te ontwaken met een biertje en een zakje chips. Het uiteindelijke resultaat van deze verschillende ontbijtmethodes bleek niet zo groot te zijn: halverwege de middag had iedereen zijn festivalmodus gevonden en de Deutsche gemütlichkeit was wieder da. Niet al te vroeg in de middag werden de eerste tripjes naar het festivalterrein ingezet. Er kon gekozen worden voor een pendelbus, die vanaf de camping tot aan het festivalterrein reed of voor een stevige beklimming te voet, die alleen voor echte doorzetters was bestemd. Het zal weinigen verbazen dat we voor de laatste optie kozen. Met het staptempo er aardig in, bereikte de groep, met rode wangetjes, voor het eerst de ingang van het festivalterrein. Het terrein was, in vergelijking met eerdere jaren, enigszins aangepast en het duurde dan ook even voordat iedereen zich georiënteerd had. Gelukkig maar dat de biertentjes voor de nodige rustmomenten zorgde, zodat onze vlag al snel de weg weer wist. Na ons vaste stekkie opgezocht te hebben, was er ruimte om eens goed de omgeving te bekijken. Rock am Ring 2008, wat een hoop mensen! Gedurende de eerste optredens bleek dit geen probleem te zijn. Er was ruimte genoeg voor wat vrije bewegingen en ook het pad naar de biertent was goed te bewandelen. Bij het optreden van Rage Against The Machine bleek dit echter een heel ander verhaal. Door de plaatsing van enkele dranghekken werd de ruimte erg beperkt en kwamen er visioenen van Roskilde naar boven. Maar veel van onze echte helden bleven staan om de vlag daar te houden, waar hij hoorde. Dag 3 Ook de zaterdag bleek geen dag om vroeg naar het terrein te vertrekken. Het bier bij de bus smaakte meer dan uitstekend en de muzieksmaak van onze buren was niet altijd even slecht.Een uitgelezen kans om eens goed voorbereid naar het terrein te vertrekken. Op creatieve wijze werden allerlei alcoholische drankjes ingepakt, zodat deze makkelijk mee het terrein op konden worden genomen. FPZ-leden en ducktape, wat is dat toch een geweldige combinatie. Nadat iedereen zijn drankje naar keuze kunstig had weten in te pakken, werd de tweede voettocht van het weekend ingezet. Oefening baart kunst wordt wel eens gezegd en dat bleek ook zeker op deze dag. Op het terrein aangekomen werd er een korte tussenstop gemaakt bij de vele kraampjes die het terrein rijk is. Na wat onderhandelingen en afdingen, kwamen enkelen van ons volledig opgepimpt bij de vlag aan. Hoewel niet iedereen door dit initiatief werd herkend, was wel iedereen het erover eens dat hierop geproost mocht worden. Wegens groot succes werd dit ook enkele keren op de avond herhaald. Voor de mensen die geen zin hadden om langs de kraampjes te sneupen, kwamen onze leden uit Rockanje met een passende oplossing: zwart/oranje YIPPIE-jasjes voor alle leden van de vereniging. Heel herkenbaar en hip en geen moeilijke, Duitse gesprekken nodig. Kijk, dat is nog eens meedenken. Dag 4 Bij veel ervaren festivalbezoekers staat de vierde dag bekend als de zwaarste dag. Je lijf begint de eerdere dagen te voelen en er is net iets meer karakter nodig om weer op niveau te komen.Voor de koffieliefhebbende leden was dit zeker de zwaarste dag, aangezien de Senseo ruzie had gemaakt met onze Harm. Dit kon Harm de Senseo niet vergeven en resulteerde dus ook in einde van de carrière van de Senseo. Gelukkig had de biervoorraad wel een goede verstandhouding met Harm, dus al snel werden de koffiekopjes opgeborgen en mochten de blikjes weer het daglicht zien. De zondag van Rock am Ring staat altijd in het teken van Duitse muziek. Dit heeft als grote voordeel dat de andere bands die staan gepland vaak minder mensen trekken, waardoor er dus lekker veel ruimte is. Ook het weer is deze zondag goed gestemd en het resultaat is dan ook een lekker relaxte festivaldag in een stralend zonnetje. Als afsluitende band staat dit jaar Queens Of The Stone Age geprogrammeerd: een waardige afsluiting van een prima festival. Dag 5 En dan lijkt opeens het alsof je slechts met je ogen heb geknipperd: weer een festival voorbij. Het afval wordt gedumpt op de aangegeven locatie en ons eigen zooitje verdwijnt weer in de bus. Wanneer Nico zijn oogjes opendoet, schrikt hij van het geleverde werk. Is hij nu juist blij door het werk van de bezige bijtjes of ging dit zelfs voor hem te snel? Een moment van bezinning bij een kopje koffie en hij lijkt tevreden. Er rest ons weinig anders dan weer naar huis te gaan.