Breekbare dingen voor in de huiskamer, deel twee

The Wind Whistles uit Canada is de verrassing van de avond

Tekst: Willem Wijbenga Foto's: Niels Stavorinus, ,

De tweede editie van de door Ham Radio Communications georganiseerde huiskamershows. Ook dit keer weer vanuit Leila's huiskamer in de kazerne. Ditmaal met Paper Tiger en Lawn uit Nederland en The Wind Whistles uit Canada.

The Wind Whistles uit Canada is de verrassing van de avond

Het feest van Ham Radio vindt ditmaal plaats op een warme dag in de zomer. In de stad staan de barbecues aan en nemen mensen het ervan. Dit warme weer en de gemoedelijke stemming die dat teweegbrengt, heeft helaas wel zijn weerslag op het aantal bezoekers bij dit tweede huiskamerconcert: dat zijn er beduidend minder dan de vorige keer. Wanneer Lawn de eerste set van de avond inzet, valt het aantal mensen in de kamer op twee handen te tellen. Niet dat het daardoor minder gezellig is. Lawn, met leden afkomstig uit Groningen en Leeuwarden, speelt normaliter op indie geïnspireerde rock, maar doet voor deze gelegenheid een akoestische set. Lawn klinkt als akoestische band eerst nog wat onwennig; er is te horen dat ze normaal gesproken een groter beroep doen op het elektriciteitsnet. Gelukkig maken zij dit in de tweede korte set van de avond ruimschoots goed. Met zijn drieën weet de band toch een prettig en vol geluid neer te zetten. Het Utrechtse Paper Tiger speelt vanavond een tweetal luchtige setjes. Het duo speelt liedjes waarbij de humor, en soms ook een beetje de lulligheid, niet wordt gemeden. Het tweetal speelt ook indie, zij het met een stevig vleugje folk. En ze leiden vrijwel elk liedje in met een grappig, of soms minder grappig, verhaaltje. Verrassing van de avond is het Canadese The Wind Whistles: een Canadees bandje bestaande uit twee studenten uit Vancouver, die besloten hebben om met zijn tweetjes op reis te gaan door Europa. En niet voor de eerste keer, zo vertellen ze. Opgewekte folkpop, die je met een warm gevoel achterlaat. Vriendelijk en beleefd nemen ze de aanwezige huiskamergasten mee op een reis door hun ietwat dromerige repertoire. De muziek voelt aan als iets wat je op een Neil Young plaat zou kunnen aantreffen, maar dan zonder de zeurende stem die daar normaliter mee gepaard gaat. Ondanks de wat lagere opkomst is het een leuke avond met gezelligheid en ruimte voor een goed gesprek. Volgende keer komt iedereen vast wel weer langs.