In de zomer van 2003 ging samen met mijn zusje voor de eerste keer naar een festival, naar Pinkpop, want een van onze favoriete bands trad op. "Jij gaat het heel jammer vinden, dat je het fenomeen festival niet eerder hebt ontdekt," zei een medefestivalganger, "want die festivals zijn echt wat voor jou." Daar bleek de beste man meer dan gelijk in te hebben. Sinds die bewuste zomer van 2003 heb ik geen Lowlands meer gemist, vind je me bijna ieder jaar wel op Eurosonic en Noorderslag, reis ik zo af en toe af naar Landgraaf en heb ik ook Rock am Ring een keer met een bezoekje vereerd. Maar altijd zoemde op de achtergrond het woord Roskilde rond. Roskilde, dat was voor menigeen het ultieme festival. Roskilde, er zijn mensen die er meer dan twintig keer geweest zijn. Roskilde, waar het bijna niet donker wordt. Roskilde, waar het feest bij de Friese festivalbus de hele nacht doorgaat. Roskilde, waar heel wat nieuwe liefdes zijn ontstaan. Roskilde, waar ze de beste merchandise truien verkopen. Kortom op welk festival je ook bent het is eigenlijk altijd Roskilde voor en Roskilde na. En ik, ik moet Roskilde altijd overslaan, want ik ben lerares en moet in het Roskilde weekend altijd gewoon nog werken. Tot dit jaar. Lang leve de vakantiespreiding. Ik heb dit jaar begin juli al vakantie. 2008 wordt het jaar van mijn Roskilde-doop. De Friese bus vertrekt zaterdagavond al richting La Douce Denmark, voor de traditionele warm-up, maar dat is me toch wat te gortig. Vier dagen festival is al meer dan ooit elders. Woensdagavond worden we door reeds opgewarmden warm onthaald op een of andere parkeerplaats. Want Roskilde is dit jaar toch anders dan anders. Er zijn minder kaarten verkocht dit jaar, waarschijnlijk deels vanwege de totaal verregende editie van afgelopen jaar, en daarom is de buscamping opgedoekt. Nachtenlang feesten bij de bus zal er dit jaar wel niet van komen. Maar de eerste nacht is toch heel kort vanwege een paar heel erg kletsgrage Denen die de hele nacht kleppend en drinkend doortrekken naast mijn tent. Maar hier heerst het credo: "Niet goed geslapen? Dan was je of niet moe genoeg of je hebt niet genoeg gedronken." Donderdag is een heerlijke hangdag bij de bus: een felle zon, stevig windje, lekkere muziek, verse koffie, minder verse broodjes en een goed boek. Een mens kan met minder toe. Het festivalterrein blijkt een soort Lowlands in het kwadraat te zijn: veel kleine podia, massa's eettentjes en her en der wat theatrale performances. Bovendien zijn er genoeg schone wc's, vallen de wachtrijen bij de meeste drankstandjes mee en blinken de Denen ook nog eens uit in aardigheid. Dat de bands die ik gezien heb op deze eerste dag niet waanzinnig goed waren, doet er dan ook eigenlijk niet zo heel veel meer toe. (Radiohead vergat wat grote hits te spelen, Teitur komt beter tot zijn recht in een kleine zaal dan op zo'n waanzinnig groot podium, Clutch speelt lekker maar daar houdt het wat mij betreft wel mee op en bij Bullet for my Valentine was ik vooral heel blij dat ik mijn oordoppen mee had. )Roskilde is gewoon maximaal onthaasten. Ik heb vakantie.