Vlug naar Nederland, en ons klaar maken voor het oud en nieuw feestje in Wageningen. Een horror om er te komen, want de mist was dikker dan de walm van een waterpijp om het zomaar eens te zeggen. We hebben een mooi feestje gehad daar, maar we konden niet meer naar huis. Het zicht was minder dan 2 meter. We konden niet eens meer de uitgang van de parkeerplaats vinden. We hebben bij een vriendelijke feestganger overnacht. De volgende dag naar huis en snel weer inpakken, want we moesten de volgende dag naar Oostenrijk: Vienna. Dus een nieuwjaars borrel in het romantische Wenen drinken... Je moet toch wat. We speelden in het EKH, een enorm squat en zo hebben wij ons laten vertellen het enige squat van Wenen. Nu zijn alle gebouwen groot in Wenen dus daar is niks vreemd aan, maar wij dachten meer aan het vullen van de zaal. Het is wel heel zuur om voor één optreden zover te rijden en dan in een lege zaal spelen. Enfin, wederom was het eten uit de kunst en de kachel boven aangenaam warm. Onze vrienden van de band Lushus kwamen uiteindelijk ook. Zij moesten ook spelen en het was een goed weerzien met hen. Tegen de tijd dat we naar beneden gingen om te spelen was het vol. Waar ze al die mensen toch steeds vandaan weten te halen is me nog steeds een raadsel. We hebben fijn gespeeld en de zaal ging lekker loos. We hebben goed verkocht en zaken gedaan met een label mannetje uit Bremen die voor ons een aantal optredens zal gaan regelen en onze volgende plaat heel graag wil uitbrengen. Dus Wenen, helemaal goed. We zijn ´s nachts naar de Lushus Villa gereden en hebben daar een paar dagen vertoefd. Waanzinnig mooie plek en super aardige mensen. Met pijn in het hart namen we afscheid en vertrokken naar Nederland want ja, we moesten in de Winston spelen in Amsterdam met Mexican Holiday en Strom. Dat was ook weer een aangename avond ondanks de griep. En we troffen daar naast Mexican Holiday die een nieuwe drummer hebben en nieuwe toffe nummers speelden ook onze vrienden van de Pony Pack. Met deze twee bands zijn we vervolgens naar Zwitserland afgereisd en hebben daar een super tijd gehad. Alle drie bands speelden 150% . Eerste optreden in Zurich, een groot pand. Een waanzinnig lekkere maaltijd hebben we voorgeschoteld gekregen en daarna soundchecken. Geluid werd door een vriendin gedaan die we op onze vorige Zwitserse tour hebben leren kennen en waar we toen pardoes een nacht mee buiten in de bergen hebben doorgebracht, maar dat is weer een heel ander verhaal. Ze deed het erg goed en de bands knalde. Het publiek stond van af de eerste noot van de Pony Pack tot aan de laatste noot van the Suicidal Birds, met in het midden Mexican Holiday te swingen. En het was druk kan ik je vertellen. We hebben de nacht elders in Zurich door gebracht. In een enorme Sqaut echt dat wil je niet weten. De volgende morgen lekker ontbeten en in het zonnetje gezeten. Whaa!! In januari, damn wat een warm onthaal. Na het ontbijt nog wat rond hangen bleek dat ze op het dak een zwembad hadden met verwarmd water, nou vraag ik je. Maar goed we kwamen voor de rock and roll en Bern wachtte op ons, hoewel er was weer een demonstratie aan de gang met veel politie op de been en veel toestanden en we konden het risico lopen de stad niet zonder kleerscheuren binnen te komen. Het viel voor ons allemaal mee, maar de onrusten in de stad waren behoorlijk geweest hoorde we later, want vele van de demo gangers waren ´s avonds bij ons optreden. Wederom werden we zeer goed ontvangen en was de dis een adem pauze in ons hectische bestaan als "bad to the bone underground rockers". We hadden de laatste hap nog niet verorberd of de eerste bezoekers kwamen al binnen en keken reikhalzend uit naar de dingen die komen gingen. Het was een redelijk grote zaal en ons optreden maakte deel uit van een jaarlijks festival dat in Bern gehouden wordt. Op meerdere plekken in de stad speelden bands. Bij ons was er wederom geen doorkomen aan de zaal was vol, warm, broeierig zoals je het wilt hebben tijdens een scheve avond indie punk en garage surf trash. De bands waren goed en het publiek niet minder. Jessie en ik zijn nog even de straat op gegaan na afloop en kwamen bij een soort openbaar tuinfeestje terecht. Bizar, een groot vuur en Zwitserse soep, drankjes en brood te koop voor een habbekrats en dat midden in de stad en allemaal mensen buiten zittend, in januari! We hebben er nog wel een uur gezeten en alle verhalen over de demonstratie van die dag gehoord. Terug naar de plek waar we gespeeld hadden, belande we in een heus klein backstage feestje met de andere bands. We hebben nog even flink mee gevierd en zijn toen gaan knorren. Een klein stemmetje in mijn hoofd bleef maar rond spoken met de vraag; waar komen al die mensen vandaan... [later dit weekend lees je het derde en laatste deel]