‘Wâ komt foar Paragoric?’ De zaal blijft stil. ‘Dat binne der net folle’. De zanger van XQS (spreek uit: Excuse) probeert wat met het publiek te communiceren, maar hij heeft de pech dat zijn band als eerste staat geprogrammeerd op de allereerste voorronde van de Kleine Prijs van Friesland. Gelukkig is het wel al lekker druk in de zaal van jongerencentrum/poppodium It Badhûs in Zwaagwesteinde. Uiteindelijk zullen er zo’n 160 bezoekers opdagen, wat aangeeft dat muziek leeft in de Westereen. Aan XQS dus de eer om af te trappen. Dat doen ze met veel goede moed en zeker geen slechte liedjes. Wel lijkt de zanger wat moeite te hebben met bepaalde nummers, maar XQS is eigenlijk al bij voorbaat kansloos als gemeld wordt dat het het afscheidsoptreden van de gitarist is, en juist die gitarist is zo’n beetje de beste van de band. Als tweede band komt Sephyros het podium op. De band maakt indruk met maar liefst zes mensen op de planken waaronder een heuse violist. Jammer genoeg kan de band de pretenties niet waar maken. Sephyros maakt gothic metal in de stijl van Autumn en Within Temptation. Juist in zo’n genre is het van belang dat de zangeres de band kan dragen, maar dat lukt de zangeres van Sephyros in het geheel niet. Daarbij is de band geen geheel, maar bestaat uit zes losse muzikanten die zichzelf zoveel mogelijk willen horen. Zo’n violist en een toetsenist zijn leuk, maar als je ze gedurende ieder nummer, het hele nummer hoort gaat het op een gegeven moment irriteren. ‘Less is more’ is in dit geval een gezegde wat op Sephyros van toepassing is. Dan de meest verrassende act van de avond. Eysis is een folkrockduo dat vanavond voor de eerste keer optreedt. Met alleen een gitaar en een stem maakt dit duo al snel duidelijk dat het muzikaal wel snor zit. Maar ook hun onbevangenheid, zelf bij dit debuut, was verfrissend. De jury beloonde deze ‘act’ dan ook met een tweede plaats. Genoeg basis om mee verder te gaan! Wie de naam Paragoric hoort denk al snel aan deathmetal. Niets is minder waar. Het betreft een stel jonge jongens die heel aanstekelijke (pret)punk maken. De invloeden van The Ramones en The Sex Pistols zijn duidelijk hoorbaar – niet in de laatste plaats door een goede uitvoering van het Ramones nummer Blitzkrieg Bob (Hey Ho, Let’s Go) – maar veel vernieuwing was er vanavond sowieso niet. Paragoric speelde lekker en met veel plezier en dat straalde de band ook uit. Een cursus podiumpresentatie is zeker niet overbodig, want met zulke energieke muziek moet je niet stil blijven staan. En een nieuwe naam hebben ze ook dringend nodig! Ook de jury vond Paragoric de beste band van de avond en beloonde hen met een plek in de halve finales. Als laatste kwam uiteindelijk Down To Earth op het podium. Uiteindelijk de enige echte metalband van de avond. En dat wordt gewaardeerd in De Westereen. Al snel ontstond een slampit voor het podium en zowel op als voor het podium was er veel plezier. Down To Earth heeft zal zeker te vinden zijn op Wâldrock. Daar is Slayer immers de headliner en dat is zo te horen de favouriete band van de heren van Down To Earth. Uiteindelijk was het een gezellige avond in Zwaagwesteinde met een terechte winnaar.