Termination Fest wordt georganiseerd door drie laatstejaars havisten. Ze kwamen op het ludieke plan om in het kader van hun profielwerkstuk een alternatief popfeest te houden. Eén van de organisatoren woont in Berlikum en hij vond dat er maar weinig te beleven viel voor jongeren zoals hij, met een ietwat ‘andere’ muzieksmaak. Vanwege goed contact met de eigenaar van Sans Souci werd besloten om het hier te houden.

 

Aan New Killer Stars de eer Termination Fest te openen. De drie Leeuwarder mannen probeerden de nog slechts schaars aanwezige toeschouwers voor zich te winnen met hun tomeloze inzet en jeugdige enthousiasme. Op een groepje fanatiekelingen na verstopte het merendeel van het publiek zich achterin de zaal. Hoewel dit de sfeer logischerwijs niet ten goede kwam speelde de band er niet minder om. De retestrak uitgevoerde nummers van de uitstekende EP Hebrew Matthew worden in hoog tempo op het publiek afgevuurd, evenals een paar nieuwere nummers die waarschijnlijk op het nog op te nemen nieuwe album zullen verschijnen. De oplettende luisteraar hoort wel duidelijk een verschil tussen de oudere en nieuwere nummers. De teksten zijn minder simplistisch en ook instrumentaal zit er een stijgende lijn in.

 

Terwijl het langzaamaan drukker wordt begint de tweede band van de avond: het Noord-Friese Melanocaster. De vijf mannen hebben al op grote festivals als Parkpop en Eurosonic gestaan en dat is te horen ook. De muziek laat zich lastig omschrijven, maar makkelijk beluisteren. Het komt nog het meest in de buurt van ouderwetse garage of blues in een modern rock jasje. De tussen de nummers door in het Fries pratende zanger Jelle F. Post weet met zijn markante stemgeluid de meeste aandacht naar zich toe te trekken. ‘It ienige dat hjir kut is, is it bier!’ merkt hij slim op. Vooral het publiek van middelbare leeftijd gaat op in de muziek en laat zich zien op de dansvloer voor het podium. Gezien de unieke sound van de band en het zeer sterke songmateriaal is het opvallend dat ze niet bekend zijn bij een groter publiek, hopelijk komt die definitieve doorbraak er binnenkort. Deze band verdient meer.

 

Na een korte onderbreking komt de act waarvoor het meeste publiek naar Sans Souci is gekomen op het podium: Pigmeat. Dit zelfbenoemde twee mans orkest dat bezig is met hun afscheidstournee krijgt het voor elkaar om binnen enkele nummers de meeste toeschouwers aan het dansen en hossen te krijgen. De grote zaal wordt moeiteloos omgetoverd in een grote feesttent. De polka, de wals, de polonaise, zittend op de grond roeien, de mannen van Pigmeat draaien hun hand er niet voor om. Alle hits, van ‘Herman moest naar Brada’ en ‘I Saw the Light’ tot ‘TT-Girl’ komen voorbij. Dat de mannen al 20 jaar bestaan en ruim 2000 optredens achter de rug hebben is niet te merken aan hun inzet en speelplezier. De korte stiltes na een nummer worden door zanger/gitarist/kuttepielist Jankobus Seunnenga opgevuld met vaak komische uitspraken en aankondigingen. Niet alle muziekliefhebbers kunnen de muziek waarderen, maar als feestband is Pigmeat ongeëvenaard.

 

Als afsluiter van de avond is het DJ duo Balkan Beatz uit Amsterdam gekomen. Eerder dit jaar zetten ze op Lowlands de Lima-tent op zijn kop met een knallende set vol extreem dansbare Oost-Europees folkloristische pop en rock songs. In Sans Souci kan er tot in de late uurtjes worden gedanst op de platen gedraaid door DJ Tommi en DJ Gusztav, maar een groot deel van het publiek begeeft zich al huiswaarts. Verzadigd na een goed georganiseerd en gezellige drukke avond die voor alle alternatieve muziekliefhebbers wel iets te bieden had. En tsja, dat bier….