Weinig beuk, veel orkest!

Avondje Beukorkest in Sneek

Tekst: Leila Kuiper Foto's: Ankie Rusticus, ,

Vanavond staat het Beukorkest op de planken in het Bolwerk en de zaal is goed gevuld. Zou het feit dat de toegang gratis is hier iets mee te maken hebben? Vast wel een beetje, maar waarschijnlijk zijn mensen gewoon nieuwsgierig naar wat het Beukorkest allemaal in petto heeft.

Avondje Beukorkest in Sneek

Bij binnenkomst is direct duidelijk dat het deze avond net even anders zal gaan dan bij de meeste optredens van andere gezelschappen. Op elke wand hangt een wandkleed van het orkest en achter in de zaal vind je een Heet Brood-standje waar twee ietwat bizarre dames tosti´s verkopen: de één heeft een baard en de ander lijkt zwanger van een kraai. Het podium staat helemaal vol met instrumenten. Hoe passen daar nog muzikanten bij? Het oogt in ieder geval erg gezellig op het podium. Voordat het orkest begint met spelen draagt Arjen Amin eerst een gedicht voor vanaf het dakje van de Heet Brood stand waarna de chaos op het podium kan beginnen. Andre Manuel heeft duidelijk de hoofdrol; als een soort chansonnier zingt hij verreweg de meeste liedjes. Goed verstaanbaar en met veel emotie brengt hij sterke teksten. Amin is na zijn gedicht nog niet klaar vanavond, bij zo´n drie liedjes komt hij zingen en hij doet dit op zo´n manier dat je er wel af en toe een Hollands Verdriet gevoel bij krijgt, het is dat de teksten sterk zijn en de muziek prachtig. Dan opeens verschijnt er een bijzondere man op het podium. Hij is al iets meer op leeftijd en heeft zijn hanenkam achterover gekamd. Hij staat zo´n twee minuten doodstil op het podium waarna hij opeens zijn saxofoon pakt en de longen uit zijn lijf blaast. Helaas wordt de sax iets te zacht versterkt, maar de kreten die hij vervolgens uitschreeuwt, zijn wel duidelijk te horen. Ted Milton heeft nog niets van passie verloren als hij op het podium staat. De blazers zijn vanavond duidelijk aanwezig en dit is maar goed ook. Op een gegeven moment staat blazer Patrick Votrian plots op het dakje van de Heet Brood stand, waar hij een soort van blazersbattle houdt samen met de trompettist die nog steeds op het podium zit. Het zijn Bart (trompet) en Patrick (trombone) die er in Sneek een feestje van maken. Het is duidelijk dat het publiek het liefst de beuk er in wil hebben. De rustige liedjes duren af en toe wat te lang en er wordt vooral gereageerd op de pakkende feestnummers, die dus maar met mate gebracht worden. De afsluiter ´Het is een feestje´ doet het dan ook goed. Er worden ballonnen op geblazen en het publiek roept luidkeels mee dat het inderdaad een feestje is.