In arms reach staat als eerste op deze zaterdagavond geprogrammeerd. De nieuwe band van Rudy Land (ex-jetsetready) met leden van Une en The Blackest Grey, waarmee hij vooral mooie liedjes wil maken. Vanavond in Romein staan ze voor het eerst in de voltallige bezetting op het podium. In arms reach speelt rustige luisterliedjes die je van tijd tot tijd weten te boeien, maar soms ook een beetje saai zijn. Toch weet Rudy, op de gitaar van Storybox, samen met zijn band een gedegen voorprogramma neer te zetten die prachtig aansluit bij de 2 acts die nog komen gaan. De band Storybox is het vaste voorprogramma van Absynthe Minded deze tour en bestaat uit Helge Slikker, Niels de Rooij, Oscar Buma en Frank Gorter. Voor een halfleeg Romein spelen ze prachtige liedjes en het lijkt ze ook niet te boeien dat de zaal niet helemaal gevuld is. Zanger Helge vraagt het publiek wie er de vorige keer ook bij was, vorig jaar tijdens een sneeuwstorm stonden er maar liefst 10 mensen in zaal. Ze zijn wel wat gewend in Leeuwarden… De mooie, verhalende liedjes, die sterk in elkaar zitten, lijken niet iedereen te boeien. Het is opvallend hoe er tijdens het concert gekletst wordt en dat past niet bij een band als Storybox. Hier hoor je naar te luisteren en je mee te laten nemen. Misschien als Storybox in de toekomst als headliner terugkomt, zullen ze wel die gepaste waardering krijgen in Leeuwarden. Dan de band waar we allemaal voor kwamen, Absynthe Minded, ´helemaal´ uit België. Deze band is ooit begonnen als eenmansband van zanger Bert Ostyn maar na een aantal demo´s werd het al snel duidelijk dat Bert een band om zich heen moest gaan vormen. In België heeft deze band al hoge ogen gegooid en nu is het dan ook tijd om Nederland te veroveren. Absynthe Minded maakt kwalitatief erg goede liedjes die een mix zijn tussen rock, folk en blues. Met gemak en perfectionisme kruist de band deze stijlen tot een nieuwe, namelijk die van Absynthe Minded. Ze beginnen met de eerste single van hun laatste album, ‘Plane Song’. Hiermee weten ze direct het publiek te boeien, het is namelijk één van de meest catchy en toegankelijke songs van AB. Hierna is het tijd voor het wat experimentelere oudere werk. Het laatste album mist de wat scherpere randjes en laat zich beter begrijpen, maar is hier absoluut niet minder om. Het is een waar genoegen om te zien hoe muzikaal deze band is, van tijd tot tijd staan mijn haren omhoog. De violist die met zoveel gemak ook nog de mondharmonica en trompet bespeelt, dit is puur genieten van livemuziek. Natuurlijk komen klassiekers als Aquired Taste, I´m a fan, Mary´s hotel en My heroics, part one langs en sluiten ze af met wat mij betreft de perfecte ‘Stuck in reverse’, waar ze wat mij betreft de volgende single van mogen maken. Een knaller met alle Absynthe invloeden! Heerlijk.