Vrijdagavond 8 juni. Na een bloedwarme dag met tropische temperaturen, een dag waarop dus alle terrassen buiten vol zitten, en dus ook een dag waarop je veel moet drinken. En gebeurde in Wolwêze waar deze avond drie veelbelovende bands geprogrammeerd staan. Achtereenvolgens staan Not Shakespear, Vox Von Braun en Melanocaster op het podium. Not Shakespear is een nieuwe band uit Leeuwarden. Doordat het repertoire duidelijk inspiratie put uit verschillende muziekstijlen kun je het beste spreken van een popband. Ingrediënten uit de folk en blues muziek en de sterke en mooie stem van de zanger vormen de leidraad van het optreden. De liedjes van Not Shakespare zitten goed in elkaar, zijn mooi opgebouwd en daarmee ook aangenaam om naar te luisteren. Het enige wat eigenlijk nog mist aan deze band is een hit, of in ieder geval een nummer wat flink in het hoofd blijft hangen. Maar ook zonder een hit weten ze een optreden lang boeiend genoeg voor de dag te komen. En daar zal de rest van Nederland het ook wel mee eens zijn. Vox Von Braun uit Groningen is de tweede act van de avond en bestaat uit een zanger/ gitarist, bassist en een drummer. Doordat deze laatste vrij ver achter op het podium en daarmee wat afgezonderd gepositioneerd is, lijkt het in eerste instantie net alsof Vox Von Braun een duo is. Een ander visueel minpunt zijn de solo’s van de gitarist die er ietwat onhandig uitzien, waardoor het ook meteen opvalt dat ze niet heel overtuigend klinken. Halverwege het optreden zakt Vox Von Braun even in te zakken, maar weten vervolgens weer heel sterk de aandacht naar zich terug te trekken. Van Melanocaster weten we inmiddels dat ze goed zijn. Gelijk ook vanaf het begin weten ze het publiek direct te pakken en zelfs in beweging te brengen, wat vrij bijzonder genoemd mag worden gezien de temperatuur die inmiddels tot een hoogtepunt gestegen is in de podiumzaal. Iets wat ook zeker op het podium te voelen moet zijn en misschien ook dat de energie waarmee ze het publiek in het begin nog weten te pakken op zo’n driekwart van het optreden wat afzakt. De muziek is nog steeds wel goed, maar dat wisten we halverwege het optreden dus ook al wel. Toegevoegde synthesizerloopjes in het laatste nummer, lijken het op dat moment zo nodige “peper in de kont” – effect te hebben. Effectief voor zowel de band, als voor het publiek en daarmee zorgt Melanocaster toch nog voor een pakkend en passend slot van deze avond. Dit is voorlopig ook het einde van het popseizoen in Wolwêze. Duidelijk is wel geworden dat je in Leeuwarden voor het ontdekken van nog niet heel bekende bandjes zeer goed bij Wolwêze terecht kan, terwijl ook de al wat meer gevestigde (lokale) namen hun weg naar Wolwêze weten te vinden. Gezien de oplopende temperaturen in de zomer, is er gelukkig nu dan even een zomerstop en mag er reikhalzend uitgekeken worden naar een nieuw seizoen “bandjes spotten” in Wolwêze.