Als trouw concertganger kent u dat wel: een band die staat op te treden voor een handjevol publiek. Die bestaan dan ook nog meestal uit de optredende bands zelf met vrienden en familie. Dan zou het veel leuker zijn als die bandjes in je eigen huiskamer optreden. Dat was ongeveer de gedachtegang van Sjoerd Bootsma en Gibson Houwer bij de organisatie van – naar eigen zeggen- het eerste Leeuwarder huiskamerconcert. Want in Leeuwarden misschien nieuw, in de randstad is dit al een serieus verschijnsel waarbij serieuze bands als Alamo Race Track, Bettie Serveert en zelfs een flink aantal buitenlandse bands in je woonkamer kunnen komen spelen (zie www.liveinyourlivingoom.nl). Maar nu dus voor de eerste maal in Friesland. In de huiskamer van Bootsma, die volgens eigen schatting zo’n 27 personen kon bevatten. Precies zoveel kaartjes waren er dus ook beschikbaar, met de opbrengst waarvan de optredende acts betaald werden. Voor drank moest het publiek zelf zorgen. Bootsma programmeert zelf bands in Studentenvereniging Wolwêze, en Gibson Houwer is bij sommigen beter bekend als de drummer van The Monotones. De lijnen naar geschikte muzikanten waren dus kort. Als eerste speelde broer van Gibson, Gerben Houwer. Hij speelt meestal de drums bij de post-rockband We vs. Death (ook actief in de huiskamerscène), maar af en toe pakt hij zijn gitaar en speelt dan – samen met anderen- onder de naam The Fire Harvest vooral akoestische nummers zoals ook vanavond. Daarna was het de beurt aan The Subhuman (www.myspace.com/thesubhuman) . Deze Utrechtse singer/songwriter maakt een soort emo-ballads waarbij je je na een tijdje bijna net zo ongelukkig voelt als de muzikant zelf lijkt te zijn. Mooie, maar treurige liedjes dus. Helaas duurde het optreden van The Subhuman net iets te lang, want het gezellige en intieme van een huiskamerconcert is natuurlijk ook dat het optreden hooguit zo’n 20 minuten duurt waarna er weer tijd is voor het publiek om elkaar te leren kennen, want ook dat gaat natuurlijk veel sneller in een huiskamer dan in een zaaltje. De ‘hoofdact’ van de avond was het Italiaanse Musica Da Cusina (www.fromthemountains.com). Italiaans? Jazeker, Fabio Bonelli, speelde de avond hiervoor in Utrecht en de dag erna in Antwerpen en was bereid om voor 100 euro in een Leeuwarder huiskamer op te treden. Een internationale bezetting dus. Musica Da Cusina betekent zoveel als keukenmuziek. En dat is precies was het is. Een tafel met uitgestalde keukenvoorwerpen als potten, pannen en pollepels had de nieuwsgierigheid van de bezoekers al gewekt, dus toen bleek dat Bonelli deze op verschillende manieren ging bespelen, als drum, maar ook met een strijkstok, was dat natuurlijk bijzonder. Bijzonder aardig om hem die keukengeluiden met behulp van een sampler te horen ombouwen naar een melodie waarbij hij met gitaar, klarinet en zang er volwaardige nummers van maakt. Maar hoe alleraardigst het ook was, meer dan dat was het ook niet. Maar de kwaliteit van de muziek is dan ook niet het belangrijkste ingrediënt van een huiskamerconcert. Het gaat om een gezelligheid en onbevangenheid in de intimiteit van iemands huiskamer. De muziek is daarbij de verbindende factor. En in dat opzicht is het Leeuwarder huiskamerconcert zonder meer geslaagd. Gelukkig voor de buren – van wie de meeste overigens aanwezig waren – werden er deze avond vooral akoestische instrumenten gebruikt. Maar als er meerdere huiskamerconcerten komen in Friesland dan zal er ook zeker wel eens een steviger band te horen zijn. En gezien het succes in de randstad komen er vast meer van zulke concerten.