Gorefest… Is dat niet die legendarische band die net weer een paar jaar bij elkaar is? Juist, Neerlandsch eigen deathmetaltrots zit al weer een jaar of vier in de business. En ze doen het lekker, naar het schijnt. Ook hier in het Hoge Noorden trokken ze een volle zaal met publiek dat varieerde van leeftijd. Nadat het ruige gezelschap eind jaren 90 andere muzikale richtingen opging, werd ze dat niet in dank afgenomen, met als gevolg dat ze in 1999 gestopt zijn. In 2004 kwamen ze echter keihard terug met “La Muerte” en nu hebben ze net “Rise To Ruin” uitgebracht. De schare fans die afknapten op de softere muziek van destijds werden weer bruut teruggesjord, met als gevolg: een hoop oude fans, maar ook nieuwe! Opener van de avond was Enraged, een Friese band die ook al tien jaar aan de weg timmert en straks gaat beginnen met opnames voor hun eerste full-length. Het is best lekkere stampende deathmetal, maar de nummers hebben bijna geen opbouw. De drummer ramt vier keer op een hihat of crash en dan barst het geweld in één keer los en het houdt ook net zo plotseling weer op. Ik vind het altijd veel spannender als de muziek wat varieert en er spanning en opbouw in zit. Geram en geros, hoe strak gespeeld ook, is leuker met wat variatie. Vooral de zanger/gitarist speelde erg strak, de andere gitarist liet geregeld een paar nootjes vallen en dat was zonde. The Monolith Deathcult is een band waar ik wel nieuwsgierig naar was. De naam was me sowieso bekend, maar de meningen die ik erover heb gehoord waren heel verschillend. Sommigen vonden het best gaaf, anderen vonden het weer helemaal niks. Ik vond het gaaf, ze hadden alleen een extreem korte set; ze lieten maar een stuk of vijf nummers horen en waren toen ook zomaar weer verdwenen. De industriële randjes maakten het interessant en de vocalen waren erg prettig. Warm en donker; een lekker smerige grunt die wel wat leek op die van Michael Akerfeldt van Opeth. De band wist wel hoe ze hun duistere nummers moesten opbouwen en een prettige show neer te zetten. Ik heb genoten van deze band! Ze kregen ook een bescheiden moshpitje aan de gang, maar die was niet te vergelijken met die tijdens Ensiferum of Behemoth eerder deze maand. And then, the moment we’ve all been waiting for: Gorefest op de planken! Ze zetten een lekkere show neer en speelden ruim anderhalf uur door. Het geluid was perfect, alle instrumenten waren prima te horen en kwamen goed tot hun recht. Het klonk net als op de CD, gewoon prima. Ik heb me wel dood geërgerd aan de lichtshow met overactieve stroboscopen. Als je geen epilepsie had, dan had je het zo kunnen krijgen. Mijn blik ging dan ook geregeld van de band naar het publiek. Er was veel meer zaallicht dan podiumlicht. Ook hier was er een pit aan de gang waarin van alles gebeurde wat behoorlijk op de lachspieren werkte. Het was gaaf om te zien dat de comeback van deze band ook in deze gewesten goed gevallen is. Ze speelden van begin tot eind perfect en het was geweldig om de notoire zang van Jan Chris de Koeijer eens in het echt te horen. Wat een strot! Tussen de nummers door kon hij ook amper een gewoon stemgeluid voortbrengen. Mijn enige kritiekpunt is dat het wat een eenheidsworst was, de nummers lijken allemaal wel heel erg op elkaar. Een drukbezocht concertje dus, maar het was op de een of andere manier wat minder gezellig dan bij Ensiferum of Extreme Aggression. Misschien omdat de muziek wat meer éénrichtingsverkeer was en de lichtshow eenvoudigweg irritant. Het concert raakte me niet, terwijl ik toch een deathmetalfan in hart en nieren ben. Jammer. Ik ben benieuwd hoe Gorefest overkomt op een openluchtfestival! Wie: Gorefest, The Monolith Deathcult en Enraged Waar: Poppodium Romein, Leeuwarden Aantal bezoekers: meer dan 200