In Duitsland is alles politiek. Zo spelen we in Raststatt, in een oud fabriekspand wat door de lokale overheid ter beschikking wordt gesteld om de lokale jongeren van de straat en bij de burgers vandaan te houden, en daar aan de muur hangen -Nederlandse- politieke posters tegen het huurbeleid van Dekker en posters van Reisbureau Rita. Op veel plekken komen we in aanraking met de Antideutsche beweging [http://de.wikipedia.org/wiki/Antideutsche]. Dat ga ik niet allemaal uitleggen want dat kan ik niet, maar de Rijkaard Jugend, die er ook een onderdeel van vormt, is wel de moeite waard om te noemen; Duitse jongeren die Rijkaard -nog steeds- geweldig vinden omdat hij ooit Rudi Voller in zijn gezicht spuugde. In Duitsland kom ik uiteindelijk ook die ene persoon tegen -geen muzikant- die niks op heeft met myspace. Ik wil er eigenlijk geen woorden aan vuil maken, maar overal waar we komen wordt ons gevraagd of we een myspace account hebben. Die hebben we niet en dan moet je dus gaan uitleggen waarom niet. Voordat je iets hebt kunnen zeggen, heb je de jubelende kritieken over de 'community-opportunity-site' al weer in je oren zitten. Nou, daar gaan we dan. Wij willen niet adverteren voor de adverteerders, zeggen we dan. Wij willen geen onderdeel zijn van iets wat eigendom is van iemand die alle poen die hij er mee verdient bijvoorbeeld steekt in rubberen kogels, The Simpsons of desnoods maandverband. We willen ook niet dat mensen die iets willen luisteren van Zea, of wat plaatjes van Zea willen bekijken, ook een maandverband reclame boven in hun beeld zien flikkeren. We willen wel meer dan vier liedjes op een website zetten, meer dan 1 kleur of behangfiguurtje van het artwork van die site zelf bepalen en meer dan 1 originele slagzin opschrijven, mochten we daar behoefte aan hebben. We betalen daarvoor 16 Euro per jaar, hiervoor dus: www.zea.dds.nl We hebben ook email: zea@dds.nl We vallen je soms lastig met een nieuwsbrief, mocht je er op zitten te wachten, en vrienden worden, tsja. Je kunt het dus ook gewoon niet doen. In Schopfheim spelen we samen met Antitainment en naast de gebruikelijke CD's en vinyl en T-shirts proberen we ook andere zaken te verkopen. Ik verkoop m'n sigaretten voor 0,20 Euro per stuk en die gaan zo snel dat ik natuurlijk de prijs verhoog. Het maakt weinig uit; de prijselasticiteit van sigaretten in een zaal waar geen automaat is, is heel laag. De high-fives, die we voor 0,05 Euro verkopen, vinden ook gretig aftrek, maar de 1,20 Euro die we voor 1 Euro proberen te verkopen, wordt niet verkocht; zelfs als we er 1,30 van maken, durft niemand het aan zomaar 30 cent te verdienen. De jongens van Antitainment kopen van mij een Zea album voor 10 Euro die ze vervolgens in hun eigen bak voor 8 Euro weer te koop zetten.