WTWTA '15 volgens de Wild Things - Dag 3

Oost-Duitse bungalows, 'binnenleggings' klaarkomen en rapportcijfers - zelfs voor 3voor12

Tekst: Esmée Koeleman, foto's: Remco van Beurden, Esmée Koeleman en Pascalle Kouwenhoven ,

De afgelopen dagen stond 3voor12 Flevoland vol deskundige recensies over Where The Wild Things Are 2015. Maar wat vonden de 'Wild Things' er eigenlijk zelf van? Vandaag spreken we voor een laatste keer met Flavourland-legende Olmo van Kranen, PIP's Dion Arink en prijswinnaars Roos en Daan. Zij vertellen over hun laatste dag op WTWTA '15 en geven cijfers aan de glijbaan-gastenlijst, het zebrapad én de 3voor12-crew.

Flavourland-presentator Olmo is naar eigen zeggen zojuist ‘binnenleggings klaargekomen’ na het zien van Skip & Die. Na een slok wodka uit zijn meegesmokkelde fles, staat hij ons te woord.


Hoe heb je de afgelopen vierentwintig uur beleefd?
‘Wazig. Maar Fink kan ik me nog wel goed herinneren. Wauw, wat was dat goed, zeg! Met die mooie lampen en al die mensen. Echt te gek. Daarna zijn we naar de Action Factory geweest, waar dj’s van 22Tracks draaiden. Dat was best oké, maar ze deden het wel een beetje slordig.’
 
De afterparty in de marinehaven, is dat nog wat geworden?
‘Nee, dat was te ver lopen. In plaats daarvan hebben we de hele avond aangeklopt bij random bungalows, op zoek naar een mooi feestje. Waar overigens niet iedereen blij mee was om vier uur ’s nachts. Toen we te lam waren om te lopen ben ik maar naar bed gegaan. Dat was negen uur ’s ochtends. Om tien uur was ik alweer wakker en wilden we naar het zwembad. Uiteindelijk hebben we dat niet gedaan en ben ik weer verder gaan slapen tot half drie.’
 
En hoe voel je je nu?                                 
‘Opgeladen en aangeschoten. Het optreden van Skip & Die heeft me echt de volle energie gegeven, zo goed was het.’
 
Hoe ziet je avond er verder uit?
‘Volgens mij gaan we nog naar Jacco Gardner, maar eigenlijk maakt het me bar weinig uit. Mijn weekend is al compleet. Ik ben wel van plan om gewoon door te halen tot 10.00 uur, en dan in de auto te gaan zitten. Dat kan ik wel redden denk ik, ik heb namelijk nog drie halve liters Red Bull - en ik hoef niet te rijden morgen.’
 
Bungalup of Where The Wild Things Are, welke is leuker?
‘Ik vind dat je deze twee festivals niet met elkaar kunt vergelijken. Ze hebben elk een totaal andere insteek. Ja, de dj’s die hier het afgelopen weekend speelden zijn niet ijzersterk, maar daar draait het ook niet om bij WTWTA. De afterparties bij Bungalup zijn wel een stuk leuker en op dat festival kun je wel altijd aankloppen bij bungalows, ongeacht het tijdstip: daar is altijd wel een feestje te vinden. Where The Wild Things are is dan weer zo’n type weekend waarop je geen alcohol nodig hebt om het leuk te hebben. Ik heb een paar nuchtere mensen gezien die hélemaal uit hun dak gingen.’ Ondertussen wordt Olmo aangesproken door een vrouwelijke festivalgangen: ‘Sorry, maar heb je al verkering? Een man in een regenbooglegging staat namelijk nog op mijn to do list’.
Olmo, die inderdaad al verkering heeft, vervolgt: ‘Volgend jaar ga ik absoluut weer naar beide festivals. Festivals met bungalows en muziek zijn gewoon top.’
 
Is er nog iets dat je kwijt wil?
‘Skip & Die, motherfuckers!’
 
 

We spreken Dion Arink, die werkt bij het Haagse cultuurpodium PIP. Hoewel hij zeer brak is, wil hij toch nog eenmaal terugblikken op PIP's populaire afterparty's in bungalow 162.


Hoe heb je het afgelopen weekend beleefd?
‘Ik heb een onwijs mooi weekend meegemaakt. We hebben eigenlijk gewoon een mini-PIP neergezet op het festival. Alles kon en mocht, het ging helemaal over de top. Het was een paradijsje in een bungalow.’
 
Jullie hadden een aparte ruimte om tatoeages te laten zetten in de bungalow. Wat waren de slechtste of opvallendste van het weekend?
‘Er zijn absoluut geen slechte tatoeages gezet, we hebben hele goede artiesten. De gaafste tatoeage is wel de Brock n’ Roll van de gitarist van Afterpartees, hij is er meteen onder gegaan toen het idee bedacht was.  Er was ook een gast die het PIP-logo heeft laten zetten, dat is een groot compliment voor ons. Dan weet je dat onze liefde is overgekomen.’
 
Hoe groot is de schade aan de bungalow?
‘Er is goed geleefd, dat is te zien, maar er is weinig stukgegaan. Wel zag de bungalow er redelijk Oost-Duits uit toen we weggingen.’
 
Wanneer was de beste afterparty?
‘In principe mochten we alleen vrijdag- en zaterdagavond een afterparty geven, maar de reacties waren zo goed dat we zondag ook nog mochten doorfeesten. Die avond hadden we Disco Dolly uitgenodigd om de muziek te komen verzorgen. Het werd een samenkomst tussen Amsterdam en Den Haag, wat onwijs kicken was. Maar de zaterdagnacht was toch wel het vetst. We speelden een thuiswedstrijd, want we programmeerden die avond zelf.’
 
Zien we jullie volgend jaar weer in Bungalow 162?
‘Ik heb eigenlijk nog geen idee. Als er weer wat leuks voor ons is, gaan we ervoor. De sfeer op het festival was in ieder geval heel relaxed. Zelf heb ik niet veel gezien, alleen de Aqua Mundo, onze eigen bungalow en het voetbalveldje, waar ik heerlijk brak naar Radio Noet Noet heb geluisterd. Het was absoluut een van de tofste weekenden in een zeer lange tijd.’
 
Wil je ergens nog een cijfer aan geven?
‘Ja, aan de jongen die ons op de gastenlijst heeft gezet voor de glijbanen in de Aqua Mundo. Hij krijgt een 070.’

 

Roos, Daan en hun vrienden zijn zich prima aan het vermaken op het festival. We spreken de groep vlak voor Jungle, het laatste optreden dat ze meepakken voordat ze naar huis gaan.


Wat is jullie hoogtepunt van het festival?
Roos: ‘Gallowstreet was echt het hoogtepunt. We hebben die mensen nog twee keer zien spelen die avond. Eén keer in een bungalow en daarna nog een keer buiten om half vier ’s nachts, toen we op het punt stonden naar bed te gaan.’
Daan: ‘Er was ook een band die te maken had met het Rockabilly Festival. Dat was zeker ook een hoogtepunt. We hebben ze zien spelen in een bungalow met een Hawaii thema, ergens tussen nummer 150 en 170.’
 
Zouden jullie volgend jaar weer gaan?
Emma: ‘Nou, dat weten we nog niet zeker. Het is best een hoop geld voor een festival, en daarbij mis ik de chaos van de tenten tijdens festivals in de zomer.’
Daan: ‘Ik vind het ook wat minder gezellig dan andere festivals omdat het een ouder publiek heeft.’
 
Hoe hebben jullie de afgelopen vierentwintig uur ingevuld?
Roos: ‘Wij zijn gisteren op zoek geweest naar de afterparty in de Marinehaven. Toen bleek dat het feestje de avond ervoor was. Nu viel er niks te beleven, dus zijn we naar de PIP- en Hawaii-bungalow gegaan.’
Daan: ‘Vanmiddag hebben we meegedaan aan de Indiebingo. Ik heb een pet gewonnen en kaartjes voor Jacco Gardner in Paradiso. Het festival was voor ons al gratis en met deze prijzen, de gratis Jägermeister, Rummikub en Oor die we kregen, komen we met meer thuis dan met wat we hier kwamen.’
Anna: ‘We zijn eigenlijk alleen geld kwijt aan de reiskosten en het eten. Maar dat was het meer dan waard voor het festival.’
 
Als jullie iets of iemand een cijfer mochten, wat zou het dan zijn en welk cijfer zou het krijgen?
Daan: ‘De belichting in de Action Factory krijgt van mij een 3. Man, wat was dat slecht.’
Emma: ‘Afterpartees krijgt een 10!’
Roos: ‘En het zebrapad! Het zebrapad krijgt een 11!’
Daan: ‘Oh, en de 3voor12-crew natuurlijk. Die krijgt ook een 10.’
 
Als Piet nog niet naar huis was, wat had hij aan dit gesprek toegevoegd?
Daan: ‘Sowieso iets heel literairs en politiek correct. En hij zou ook nog wel ergens commentaar op hebben gehad.’
Roos: ‘Ik denk dat Piet nog had gezegd dat het festival Where The Wild Things Aren’t had moeten heten, omdat hij het niet wild genoeg vond.’