WTWTA ‘15 volgens de Wild Things – Dag 1

Met moonshine, een luchtkasteel en een tattooshop - allemaal in één bungalow

Tekst en foto's: Lennart van der Burg ,

De komende dagen staat 3voor12 Flevoland vol deskundige recensies van Where the Wild Things Are. Maar wat vinden de 'Wild Things' er nu eigenlijk zelf van? Volledig ongecensureerd geven zij hun mening over het driedaagse bungalowfestijn. Met vandaag: een volgepakte afterparty-bungalow, gratis Jägerflessen én een Flevolandse legende.

Boaz staat bij zijn huisje een PIP-vlag op te hangen. De Haagse cultuurpodium PIP heeft hier zijn eigen afterpartyhuis. In het water achter het huisje dobbert een levensgrote Max – het hoofdpersonage uit het boek Where the Wild Things Are.


Zijn hier de Wild Things te vinden?
‘Ja, wij hebben de Maximonsters meegenomen. Maar dat doen we alleen voor Where The Wild Things Are, zodat de monsters uit Den Haag ook gerepresent worden.’

Is het jullie eerste WTWTA?
‘Nee, vorig jaar hadden we hier ook al een feestje, maar dat was toen nog niet officieel. Dit jaar zijn we echt door de festivalorganisatie gevraagd om een feestje te organiseren. We kregen geen budget, maar wel een gratis huisje: we doen het uit liefde. De organisatie heeft zelf iets over de vloer gelegd en wij hebben inmiddels de deuren er uit gehaald. Bij ons vind je de full experience, alle narigheid en vunzigheid. We hebben hier een eigen bar, een kamer met een luchtkasteel en in de ander een eigen tattooshop.
Dion (beter bekend als Eddy the Eagle): ‘Dit is de ideale plek om een foute naam boven je reet te laten tatoeëren. We verkopen hier trouwens ook onze eigen moonshine.’
Boaz: ‘Wil je het zien? Kom maar binnen.’ 

Ongelofelijk, jullie hebben zelfs een complete geluidsinstallatie van Red Light Radio. Dat komt toch uit Amsterdam, niet uit Den Haag?
Boaz: ‘Steven van Lummel, onze baas bij PIP, kent de oprichter van Red Light Radio, Hugo the Wizard. Vanavond draaien hier Femke van Strange Boutique en Afrobot. Dat wordt vanaf een uurtje of negen vanavond allemaal live gebroadcast.’

Gaan jullie nog wat zien van het festival dan?
Boaz: ‘Ik zou wel willen, maar nee.’
Renate: ‘Ik denk dat wij weinig zien, behalve onze eigen bungalow. Maar dat is niet erg: het is wel leuk gevoel dat er van alles om je heen gebeurt op het festival, waar je verder zelf niets van mee krijgt.’

Nog een tip om het festival door te komen?
Dion: ‘Laag instiften, hoog uitkomen.’
Boaz: ‘Wij overleven voornamelijk op water.’
Dion: ‘En op afgunst.’
 
 

Roos en Daan lopen net de Willem Ruis-tent binnen voor de Allah-Las. Ze hebben elkaar leren kennen op festival Mundial – ook de overige vrienden waarmee ze op WTWTA zijn kennen elkaar via festivals.


Wat doen jullie hier?
Roos: ‘Ik heb kaartjes gewonnen via CJP. Je moest een selfie maken met een of ander tijdschrift, maar dat vonden we te simpel, dus hebben we een filmpje gemaakt.’
Daan: ‘Ze zijn zelf met kleren en al het meer in gesprongen.’
Roos: ‘Klopt. We hebben nu niet alleen vijf kaarten voor Where the Wild Things Are, maar ook tickets voor 5 Days Off, Lucky Fonz III en het Zwanenmeer. In totaal zou dat ongeveer zo’n 1.400 euro kosten.’
 
En, bevalt het?
Daan: ‘Ja, heel goed. Het festivalterrein is kleinschalig en knus. En we hebben een bed! Ik heb er net even op gelegen en het lag zó lekker. We gaan gewoon slapen vanavond, ongelofelijk. Daarnaast kregen we een fles Jäger en een spel Rummikub bij het huisje, ook heel leuk.’

Is die fles al op?
Daan: ‘We zijn ongeveer op de helft, maar het was niet zo’n grote fles.’
Roos: ‘Maar we kunnen het ook leuk hebben zonder alcohol. Ook al zijn we hier gratis: we willen wel een beetje geld besparen. Het is nog maar het begin van het jaar en we gaan nog veel andere festivals bezoeken.’
 
Roos jij bent hier met je vriendje. Denk je dat jij hier ook de liefde van je leven gaat ontmoeten, Daan?
Daan: ‘Nou, misschien kom ik die hier wel tegen, maar ik denk het eigenlijk niet. No offence verder, maar er zijn hier wel veel ouderen: mensen die de puberteit al voorbij zijn. We zijn waarschijnlijk een van de jongsten.’
Roos: ‘Ik weet niet of ik dit mag zeggen, maar ik mag hier ook eigenlijk helemaal niet zijn. Dit is een 18+ festival, en ik ben 17. Maar ik stond op de gastenlijst, dus hebben ze dat niet gecontroleerd. Ik heb ook al een bandje nu, dus ze kunnen me moeilijk weigeren.’
 
Hebben jullie nog een tip om het festival goed door te komen?
Roos: ‘Zoveel mogelijk dansen, met zoveel mogelijk mensen die je niet kent.’
Daan: ‘En als je moe wordt, moet je nóg harder doorgaan. Dan komt het ongetwijfeld goed.’
 
 

Olmo van Kranen is een legende in Flevoland: hij presenteert al jaren diverse muzikale avonden, waaronder Flavourland. Hij is hier met enkele bekenden uit de Almeerse muziekscene, waaronder Gestrand-organisator Remon Popelier en Basil Kühne, voormalig gitarist van Alain Clarke. Olmo’s vriendin kon niet mee – zij zit jarig thuis.


Ben je hier voor het eerst?
‘Ik ben wel al een keer op Bungalup en op Bungalente geweest, maar dit is de eerste keer bij Where the Wild Things Are. Het concept van een festival mét bungalows is gewoon aan. Een eigen douche, eigen bed, eigen bad – heerlijk. Geen gekut met je slaapzak en je tentje: als je in je bungalow komt kan je nog even lekker een glaasje Merlot inschenken, doe je de open haard aan en gooi je een broodje bapao in de magnetron, zodat je nog even lekker een uurtje kan chillen voor het slapen gaan. Daarnaast vind ik de combi van live-acts én techno perfect.’
 
Je stond net bij Oscar & The Wolf. Hoe was dat?
‘Eclectisch, elektronisch, rustig, maar zeker niet melancholisch. Perfect geprogrammeerd, als opener van het festival.’
 
Wat wil je allemaal nog zien tijdens het festival?
‘Ik bekijk het een beetje per dag, vanavond wil ik in ieder geval naar Magnus, dEUS en Dekmantel. Eigenlijk maak ik liever geen schema. Vaak zie ik dan uiteindelijk toch niet de bands die ik wilde zien en hoe vet de avond dan ook was: dan voel ik me achteraf toch teleurgesteld.’
 
Wat is het grootste verschil tussen Bungalup en WTWTA?
‘Op WTWTA is het gelukkig wel warmer dan op Bungalup. Bij beide festivals is de sfeer gemoedelijk en loop je gemakkelijk naar iemand toe om een praatje te maken. Maar kijk hoeveel mensen er hier om ons heen aan het eten zijn – er wordt dus zeker minder drugs gebruikt. Ik denk alleen dat als de acts afgelopen zijn hier op WTWTA iedereen zich wel terugtrekt in zijn eigen huisje. Op Bungalup ging ik met een fles wodka en een pak sigaretten in mijn tas de huisjes af, en overal waar de deur open stond stapte ik naar binnen. Hier gebeurd dat allemaal denk ik wat minder, maar ik ga het uiteraard wel weer proberen.’
 
Dan moet je zeker naar PIP, daar kan je zelfs tattoos laten zetten.
‘Echt waar?! Toevallig had ik het er nog over met mijn vrienden vandaag: dat ik al mijn hele leven een tattoo wil, maar er nooit eentje heb laten zetten. Een tattoo zetten op een festival is een heel slecht idee, maar eigenlijk ben ik nu al om.’