DDW Music 2017: Priests en The Homesick brengen hoekige en eigenzinnige sets

The Homesick is een band uit het hoge noorden (Dokkum) die sterke popliedjes verpakt in lawaaierige postpunk. In maart dit jaar brachten de jongens hun debuutalbum ‘Youth Hunt’ uit; een album vol dynamische, eigenzinnige nummers met een eigen en unieke sound. Eigenzinnig is ook hun podiumpresentatie. De band begint met ‘Half Ayran’. Op plaat een perfecte opener, maar vanavond nogal slordig gebracht. Je merkt dat het ‘normale’ publiek van het Stroomhuis is aangevuld met veel Dutch Design Week-gangers; de sfeer is een stuk milder dan normaal. Gelukkig herpakt The Homesick zich al snel in het vervolg van de set. Met onder andere ‘Gucci Gucci’, ‘St. Boniface’ en afsluiter ‘Best Part of Being Young is Falling in Love with Jesus’ weet de band te overtuigen. De vergelijking met bands als Women, iceage en Ulrika Spacek weerspiegelt niet alleen de catchy hoekigheid van de band, maar ook de creativiteit die de jongens in hun dwarse en eigen stijl leggen.

Na The Homesick houdt het merendeel van de DDW-bezoekers het voor gezien. Zij vinden het, na een hele dag design kijken, wel mooi geweest. Fijn voor de fans van Priests, die maar wat graag vooraan staan. De band uit Washington D.C. debuteerde eerder dit jaar met het album ‘Nothing Feels Natural’. Het viertal maakt surfy punk met een eigenaardige zang. Het is even omschakelen, ook voor de drumster die het tempo niet altijd weet vast te houden. Het publiek gaat los op de tegendraadse mix van punk, psych, surf en new wave. De zang is ronduit hoekig, wat het geheel niet altijd goed doet. Naarmate de show vordert, passen de zanglijnen echter steeds beter. Er wordt gedanst en de milde sfeer van voorheen is volledig weg. Na de show van Priests weet de dj het publiek nog te vermaken met goede platen. Jammer dat na twaalven het grote licht aan gaat. Het is immers gewoon een dinsdagavond.

3voor12/Eindhoven is de hele week op DDW Music. Check het festivalblog voor meer recensies.