Benny the Butcher koos de Effenaar voor zijn exclusieve show in Nederland. Een lange avond vol no-nonsense hiphip waar geduld een schone zaak blijkt met veel uiterlijk vertoon en vette beats met wellicht onbedoeld een hoofdrol voor het voorprogramma.
Meer dan op tijd arriveer ik bij onze eigen poptempel, al waar de bassen mij tegemoet treden nog voor dat ik binnen was.
19.30 Bowie van Loon (muziekjournalist voor NRC en muziekplatform collega’s Hip Hop In Je Smoel) warmt de zaal lekker op met zijn oneindige reeks, vette oldskool hiphoptunes & snoeidikke Nederhop. Voor een mooie trip down memorylane moet je bij deze plaatjesdraaier zijn.
20.15: Luchtalarm; Kingsize in da house….whoop whoop. In Den Haag geboren als Mark Smith, rapper Kingsize laat de armen als snel de lucht in bouncen en het publiek deinst mee op de nummers van zijn laatste album dat uitgebracht is onder het label van Wilde Westen Records. Na het beluisteren van dit album, kom ik tot de ontdekking wat een onderschat talent deze jongen is. Een enorme woorden- en rijmkunde…Fel, scherp, politiekgevoelig en er worden veel onderwerpen “besproken”.
Na ruim een half uur verlaat Kingsize het podium en komt Bowie nog even wat hiphopklassiekers door de speakers duwen. De zaal trilt van verwachting en het publiek staat te springen om Benny, want daar komen ze voor. De klok staat intussen op 21.15 en Bowie zet nog een extra nummer in. Simon Says (Pharoahe Monch) schalt door de zaal en de verwachtingen zijn hooggespannen. Het wachten op dé veelbelovende hiphopartiest van deze tijd is aangevangen.
En we wachten nog een nummer en nog een extra kwartiertje. Instagram accounts worden gecheckt, whatsapp berichtjes gestuurd, de pagina van de Effenaar bezocht. “He” is in het huis werd er toch gezegd…Bowie zet zijn koptelefoon nog eens op en draait nog een plaatje rond 21.30. Van spannende afwachting draait de stemming in het publiek naar wat ongeduld en vraagtekens, want waar blijft hij? Een jong stel achter me, wat de hele weg vanuit Maassluis naar Eindje afgelegd heeft, is not amused en dat is nog zacht uitgedrukt.
De klok tikt verder naar 21.45, nog altijd geen Benny. Er was in eerste instantie een berichtje uitgestuurd dat hij vast stond in het verkeer, dat hij ergens chillend in de kelder van de zou Effenaar hangen of wat het ook moge zijn, hij is er nog niet. Bowie draait nog een plaatje….
22.00: beweging, opluchting, de draaitafels van Bowie worden weggereden en de tafel van Benny komt in beeld…
22.20: BENNY! Benny is er. De meeste mensen onder het jeugdige publiek dat van ver gekomen is maken zich een beetje zorgen over de werktijden van de dag erna. Heem, sidekick van deze vanavond, zweept het intussen lichtelijk geïrriteerde publiek op, met zijn platen en woorden. Het komt wat moeizaam op gang.
Maar, “we” zijn toch niet voor niets gekomen en wat een bling! Na een half uurtje is de zaal op stoom en worden er veelvuldig handjes geschud, filmpjes gemaakt en wordt er vooral opgelucht ademgehaald. Samen met Heem tovert hij het publiek om in een deinzende, hoofdknikkende, chillende massa. Zijn rapskills laten de zaal niet koud en intussen weten de grote namen hem ook te vinden voor collabs. Het was een lange doch ook korte avond met veel verwachting en gewacht.