Melvinator & Codefendants: is dit de toekomst van punk? Melvinator & Codefendants: is dit de toekomst van punk?

Aan Get Dead de eer om het bal te openen. Het vijftal uit San Francisco speelt vrij klassieke, midtempo punk die zwaar leunt op folk. Zanger Sam King, die vanwege zijn gouden grill compleet onverstaanbaar is, schreeuwt zich een ongeluk en doet zijn best om de halflege zaal voor zich te winnen. Dat gaat gepaard met veel stoere middelvingers, ‘fucks’ en het eindeloos feliciteren van drummer Scott Powell.

Die is blijkbaar jarig en dat viert hij zelf door waanzinnig goed te drummen. Ondanks dat komt het optreden niet lekker uit de verf. De band is statisch en vlak, waardoor de show totaal niet als een punkshow voelt. De niet zo volle zaal is daar natuurlijk debet aan, maar toch…

De grote vraag: staat Fat Mike vandaag op het podium? NOFX speelde de avond hiervoor nog in Amsterdam, dus waarom niet? Geen idee, maar hij is er in ieder geval niet. Wie zijn er dan wel? Verrassing: Get Dead in maatpakken, aangevuld met zanger-gitarist Ceschi Ramos en iemand die de samples en effecten voor zijn rekening neemt. We krijgen vanavond dus twee keer dezelfde band te zien. Ramos brengt wel meer energie op het podium en probeert nog wat olie op het sluimerende vuurtje in de zaal te gooien.

De band baant zich een weg door het materiaal van debuut This Is Crimewave, een plaat die de band zelf omschrijft als “a completely genre-fluid album, a cross between hip hop, new-wave, flamenco, and the Beatles”.  Ik laat het aan de luisteraar over om dat te beoordelen, maar het geluid vertaalt zich in een gelaagd, bombastisch album, vol strijkers, fluiten, echo’s en een wat vreemde mix van rap en zang. Dat pakt soms heel goed – Sell Me Youth -, maar soms ook uitermate slecht – Prison Camp en draak Coda-Fendants – uit.

Alle drie de nummers staan vanavond op de setlist. Tijdens Coda-Fendants mengen Ceschi en King zich tussen het publiek om het nummer zo intiem mogelijk te brengen. En hoewel dat lukt, blijft het een vervelend nummer. Sell Me Youth sluit de set af en dat is een goede beslissing. Want dat nummer heeft alles waarnaar de punkliefhebbers de hele avond snakten: rauwe energie, tempo en een geweldige melodie. Hoewel lang niet alles goed is, staat Codefendants als een huis. De band doet wat het moet doen en maakt een aantal nieuwe vrienden in Eindhoven. Toch blijft de vraag hangen: is deze band wel echt Codefendants? En … waar is Fat Mike?

Eric Melvin staat voor zijn set gezellig met het publiek te keuvelen. Het is een bijzondere aanblik: de gitarist van het immens populaire NOFX die ‘gewoon’ op de vloer staat en voor nog geen honderd man zijn nieuwe kunstje gaat doen. Of, zoals hij zelf aankondigt: “this is my idea of punkrock and computers and things gone wrong.” Hij mixt voornamelijk nummers van NOFX met EDM. Die zingt hij live en daarbij heeft hij zijn gitaar om zijn nek hangen. Dat blijkt vooral voor de sier: alle gitaarpartijen komen gewoon uit zijn laptop.

Ondersteund door trippy visuals en vol enthousiasme laat hij Dynamo horen hoe punkrockklassiekers volgens hem óók kunnen klinken. En ook dat resultaat is vrij wisselend. Het is vooral aandoenlijk om te zien hoe dapper, energiek en kwetsbaar Melvin op het podium staat. Geen allures, geen ego, gewoon spelen en genieten. En dat is dan toch wel weer heel erg punk.

Gezien: Melvinator, Codefendants en Get Dead, 31 mei 2023 in Dynamo