Woody breekt bijna zijn nek als hij het podium komt opgelopen, doet het af met een grapje en begint goedgemutst aan de opener O Death, een traditional met roots ver voor menigeen in de zaal geboren is. De zaal kleurt bloedrood en de duistere en toch vrolijke toon is gezet.
Paul van Hulten, ook in de zaal, heeft de eer om Woody's vertolking van zijn eigen William te mogen horen. Het klinkt even onheilspellend, al zet 'the Man from the South' het lied zelf donkerder aan. Ook de veel te vroeg gestorven Selim Lemouchi wordt muzikaal geëerd door een mooie, rustige vertolking van Thistle.