De band Stick To Your Guns is al flinke tijd een gevestigde naam in de hardcore scene. Met al meer dan zeven albums onder hun riem, trekt zanger Jesse Barnett dit voorjaar alleen door Europa met slechts zijn gitaar. Vanavond staat hij in Dynamo voor een intieme akoestische set. Als support mag het Eindhovense The Lowest Standard de spits afbijten.

The Lowest Standard

Als opener staat vanavond Daniel Calder, zanger en gitarist van de band The Lowest Standard, op het podium. Het is alweer een flinke tijd geleden dat we echt iets hebben gehoord van Daniel. Hij geeft zelf ook toe dat het tien jaar geleden is sinds hij voor het laatst solo heeft gespeeld. Wel mocht hij laatst nog openen voor de punkers van John Coffey tijdens hun comeback shows. Vanavond is Daniel van plan om zowel wat eigen liedjes als wat covers aan ons voor te schotelen.

Het is een zeer intieme setting. Het is alleen Daniel, zijn gitaar en een enkele spots op hem gericht. Aan zijn stem zou je in ieder geval niet kunnen raden dat hij recent minder vaak live heeft gezongenl: hij klinkt sterk en een beetje schor. Perfect voor een akoestische set.

Wel hebben we vanavond een ongevraagde bezoeker: een luid gepiep dat van ergens achterin het podium blijkt te komen. Het haalt Daniel regelmatig uit zijn concentratie en hierdoor moet hij af en toe even stoppen om zich te herpakken. Gelukkig weet hij zelf nog de humor in de situatie te vinden en maakt hij soms nog wat grapjes over onze ongewenste gast.

De zanger maakt vanavond plek voor twee covers. De één Cutesy Monster Man van Iron Chic en de ander Blue Jeans and White Tshirts van The Gaslight Anthem. Het lukt hem om een mooie rustige sfeer te creeëren in de zaal, iedereen luistert aandachtig en gaat mee in de mooie gitaarklanken van zijn goed afgestemde akoestische gitaar.

Stick To Your Guns

Iets voor negenen zit de Stick To Your Guns zanger Jesse Barnett met zijn gitaar op het podium, klaar om te beginnen. Het is stil in de zaal als hij begint met zijn eerste nummer van de avond Weapon.

Bij een akoestische set zijn ook covers niet vreemd,  vanavond is geen uitzondering. Er wordt onder andere het nummer Radio Songs van Trade Wind gespeeld en na een grappig verhaal over hoe de jongens van Stick To Your Guns het zo'n fantastisch nummer vinden, wordt ook Take On Me van A-ha gespeeld. Hiervoor wordt dan ook wat hulp gevraagd bij de hoge noten en klinkt het allemaal lekker vals als een groot deel van de zaal hier gehoor aan geeft.

De setlist vanavond bestaat niet alleen uit het repertoire van Stick To Your Guns. De zanger maakt ook ruimte voor nummers van zijn andere projecten Ways Away en Wish You Were Here. Veel van zijn  liedjes krijgen een klein verhaal over hoe de teksten tot stand zijn gekomen. Hij noemt het zelf 'oversharing' maar het publiek lijkt de extra informatie juist te waarderen.

De relatie tussen man en gitaar gaat vanavond wat stroef. Barnett moet vaak tussen de nummers zijn gitaar even bijstemmen. De zanger bekent dat hij eigenlijk niet goed overweg kan met een akoestische gitaar en biedt dan ook zijn excuses aan voor het vele gestem.

Voordat Barnett aan zijn laatste twee nummers van de avond begint, maakt hij even ruimte voor eventuele vragen uit de zaal. Enigszins schichtig gaan de eerste handen omhoog. Er worden vragen gesteld over een eventueel toekomstige tour (waarschijnlijk dit najaar!), wat een beginnende band het beste kan doen om door te breken (ben aanwezig in de scene waarin je wil doorbreken. En tiktok...of niet)  en wanneer we weer nieuwe muziek mogen verwachten van Ways Away (dat was keer op keer de laatste keer, dus wie weet...). 

De zanger eindigt zijn set met het nummer We Still Believe afkomstig van het 4e album van Stick To Your Guns. Het nummer is duidelijk bekend bij het publiek en er wordt flink meegezongen. Voor wie nog vragen heeft of een praatje wil maken, geeft Jesse aan bij de merchandise tafel te zijn na de show en zo komt er een einde aan de zeer intieme avond.