En dat valsspelen begint al wanneer Woody de show start met een voordracht uit Dylan Thomas' Under Milk Wood (want uit Wales) om vervolgens I wish I was back in Liverpool in te zetten. Het is het begin van een mooie reeks bekende en minder bekende 'Ierse' traditionals en meezingers.
Waar Woody Sings vorige maand nog in het water viel vanwege ziekte, staat Woody ditmaal zo fris als een hoentje op het podium. Hij neemt de tijd voor een praatje, is heel ad rem en zingt als een malle. Deze keer met Ierland als thema, al speelt hij soms een beetje vals met uitstapjes naar Wales en Schotland.
©
David Markus
Sinds een paar maanden is Woody 'resident' van de Effenaar en verzorgt iedere eerste zondag van de maand een show in de kleine zaal, steeds weer met een ander thema. De kleine zaal is een stuk knusser gemaakt dan normaal, maar het mist stiekem toch de intimiteit van een gemiddelde Irish pub. Al wordt het goed gemaakt doordat de sfeer er bij het aanwezige publiek juist goed in zit.
Zo wordt er meegeklapt op The Irish Rover, meegezongen met liedjes als Cockles and Mussels en Red Rose Cafe en uiteraard mee geproost wanneer Whiskey in the Jar ingezet wordt. Het helpt ook dat Tim 'the whistle' Prins er op veel nummers bij is met zijn fluit, wat het geheel een iets authentieker tintje geeft.
©
David Markus
Woody zelf oogt in zijn nopjes, zelfs een tegenstribbelende gitaar ontstemt 'm niet. De ene na de andere anekdote wordt gedeeld zoals over een Ier met een houten been die hem leerde The Black Velvet Band zonder gitaar te zingen. En zo geschiedde. Diezelfde man met houten been vertelde Woody dat de eerste woorden die kinderen leren "papa, mama en de eerste vier coupletten van The Wild Rover zijn". Iedereen zingt uit volle borst mee en het blijkt de ideale afsluiter van een gezellige avond.
De volgende Woody Sings is 2 april in de Effenaar met dan op het menu Murder Ballads.
©
David Markus