Vroeg op de dinsdagavond wordt de zaal gevuld waar enkele minuten later Bleed From Within opent met hun vrij standaard mix van metalcore en melodic death metal. Eenmaal in de zaal wordt de DJ tot zwijgen gemaand en zet de geluidsman lekker hard Toto’s Rosanna aan. Wellicht om een lekker contrast met de band te creëren, anderzijds ook een tijdloze klassieker die wordt meegezongen door jong en oud. Dan wordt het donker, de intro start, en Bleed From Within zet de tent, die inmiddels reeds half gevuld is, totaal op zijn kop. Deze band doet precies wat men van een metalcorebandje mag verwachten, ongeveer vijftien verzoeken voor circle pits (waar zo’n groepje van 3 à 4 man gehoor aan geeft en tevens alle ruimte voor krijgt), en uiteraard een wall of death verzoek, wat niet veel bijval krijgt. Toch weet Bleed From Within te overtuigen in daadkracht. Niets bijzonders, maar strak gebracht met overtuigend enthousiasme.
Op een dinsdagavond een metalcore-avond in Dynamo, met niet de minste namen uit de scene. De vijf-koppige Schotse band Bleed From Within bijt het spits af, waarna het Japanse Crossfaith de tent mag verblijden met hun mix van elektronica en diverse metalstijlen, waarna het tijd is voor de hoofdact van de avond: Amerikaanse metalcore-legende Of Mice & Men.
Na Bleed From Within gaat de avond over een totaal andere boeg, alwaar Crossfaith mag aantreden met zijn, met elektronica doordrenkte, metalcore. Crossfaith is een Japanse band, wat meteen lijkt te verklaren waarom hun muziek in geen enkel typisch hoekje te plaatsen is. Het grootste minpunt hierbij is wel dat alle elektronica stukken niet live gespeeld worden, maar vooraf geprogrammeerd zijn. De man achter de knopjes van de elektronica, Terufumi Tamano, is echter vooral gekomen om met zijn strakke sixpack en stoere leren jack alle damesharten te veroveren. Zijn dansmoves en gelikte attitude zouden zo in een boyband passen. Crossfaith weet het publiek zeer duidelijk te overtuigen en de zaal voelt bijna overvol als de hele menigte in moshpits en dansfeestjes rond loopt te huppelen. Het ene moment is het bijna hardcore house en dan weer stevige, strakke metalcore. Deze band wint hiermee sowieso de originaliteitsprijs van de avond, waarbij ze naast Enter Shikari met gemak de koningen van de electronicore zouden genoemd kunnen worden.
Voordat we na de krap 40 minuten durende set van Crossfaith (die gerust de dubbele tijd hadden kunnen vullen, aan enthousiasme en energie geen gebrek), naar Of Mice & Men kunnen gaan kijken, is er eerst een erevermelding voor de DJ van deze avond. Hij weet tussen deze twee bands een waar feestje te bouwen door de uitgekauwde hits van Attack! Attack!, Bring Me The Horizon en natuurlijk Enter Shikari (alle klapjes (drie per keer) worden door het halve publiek geraakt).
Of Mice & Men weet echter niet direct te overtuigen. Tijdens het openingsnummer klinken de band nog erg rommelig en zijn bij tijden enkel de drums goed hoorbaar. Als tweede spelen ze publiekslieveling ‘I Defy’, waarbij de mix beetje bij beetje beter wordt. Helaas valt het nummer steevast in elkaar als het refrein gespeelt wordt, waar het juist voluit zou moeten knallen. Het lijkt erop dat zanger Aaron Pauly pas tijdens nummer drie zijn stem echt lijkt te vinden. Dat is tevens een nieuw nummer en tevens titeltrack van het in september te verschijnen nieuwe album ‘Earth & Sky’. Of Mice & Men klinkt deze avond erg wisselvallig; bij tijden zijn de vocalen spot on en alle instrumenten superstrak, dan weer is het rommelig en zingt Aaron de refreinen en langere uithalen ronduit vals. Dit lijkt het publiek overigens niet te deren, terwijl zij al moshend de hele tent afbreken, tot ergernis van de geluidsman, die regelmatig moeite heeft om zijn mengtafel op zijn plaats te houden met de van voor naar achter moshende menigte. Dat Of Mice & Men de band bij uitstek is om deze sfeer te creëren, is vanavond bewezen. Een matig voor de kwaliteit, maar een zeer ruime voldoende voor de intensiteit en sfeer.
Gezien: Bleed From Within, Crossfaith, Of Mice & Men op 13 augustus 2019 in Dynamo