Het kleine, maar fijne plaatje is in totaal vijf nummers rijk: vier nieuwe nummers en een live uitvoering van de track ‘Redeemer’. Het eerste dat doorschemert bij de eerste luisterbeurten is de sterke Do It Yourself-mentaliteit. Niet lullen, maar plaatje vullen. Het viertal heeft een boodschap dat het wil verkondigen en die moet de wereld in. In principe dus hetzelfde als een kruistocht, waarbij ook niet neergekeken wordt op hoe het gebeurd, als het maar gebeurd. In dat geheel is de live-track moeilijk te onderscheiden van de nieuwe nummers. Een goed punt, waarin de mannen duidelijk een eigen sound hebben.
Een paar luisterbeurten verder is het duidelijk dat een rauwe energie van de nummers af komt, die hand in hand gaat met die DIY-mentaliteit. Dit hoort niet glad of gelikt te zijn, dit is een regelrechte vuist in je gezicht met net dat beetje meer. Neem nu de eerste track ‘The Void’, die er vanaf de eerste seconde volop met een breakdown inbeukt. Over en weer wordt er geschakeld met het tempo en de melodie, waarbij tussen al het geweld ook een gevoelige snaar geraakt wordt. Denk aan een mix van Every Time I Die en Comeback Kid, maar ook een meer traditionele hardcore act als Terror is er in terug te horen. Deze invloeden zijn over de hele EP uitgesmeerd.