Everyday Robots
Natuurlijk doet Dutch Balls meer dan dat. Waar een EP gereleased wordt, is het tijd voor een feestje. En dat vraagt natuurlijk om vrienden, die de band vanavond heeft meegenomen in de vorm van twee andere bands. De eerste van de avond is Everyday Robots uit Tilburg, dat zich onderscheidt door het gebruik van keyboards. In eerste instantie voelt dat wat onwennig aan, maar het klopt wel degelijk en zorgt voor een dynamisch geheel. Het klikt, het hoekt, het stuitert, en het staat bovenal bol van de energie. Denk aan de ritmische robotriffs van Queens Of The Stone Age, gemixt met de hoekige melodieën van Franz Ferdinand, volgespoten met de rock-’n-roll-energie van Royal Republic. De frontman is een flamboyante verschijning die liever in de zaal dan op het podium staat. Everyday Robots verrast: met een korte Led Zeppelin/Muse-medley en tweemaal een kleine ‘wall of death’ weet de band het publiek flink op te zwepen.
Dutch Balls overrompelt Blue Collar Hotel tijdens EP-release ‘Raw & Tasty’
Met blote bast en veel bombast, maar inderdaad rauw en uiterst smaakvol
Vorig weekend zette Peter Pan Speedrock er na twintig jaar een punt achter. Dit zorgt ervoor dat er een vacature openstaat op de rocktroon van Eindhoven. Toen Dutch Balls eind oktober de EP ‘Raw & Tasty’ uitbracht, bleek al dat deze band weleens een zeer geschikte troonopvolger zou kunnen zijn. Vanavond wordt deze EP eindelijk officieel live aan het publiek voorgesteld. Eens kijken of dat inderdaad garant staat voor een avondje “keihard-gasgeven-en-naar-de-tering-gaan-hardrock”, zoals de band zijn eigen muziek omschrijft.
Spitfire
Het is even schakelen als het Antwerpse Spitfire met zijn groove en stonerrock de ambiance appetijtelijk probeert te houden. Terwijl de zaal mondjesmaat volstroomt, laat de band de muziek het werk doen; een rauwere versie van Muse, hoekig in de stijl Rage Against The Machine, maar dan iets strakker, en een meer ronkende versie van Queens Of The Stone Age. Pas nadat de bassist zijn rock-’n-roll moves vertoont op de vloer van het podium, begint het publiek een beetje los te komen. De muziek bezinkt en de band vraagt op z’n Engels of het allemaal wel ruw genoeg is voor de bezoekers. Om vervolgens een nummer met de tekst ‘Is This Rough Enough For You’ in te zetten en het publiek alsnog voor zich te winnen. De sound is ontzettend stevig, niet altijd even solide, maar als Spitfire bij het laatste nummer bezoekers op het podium vraagt, blijken de Belgen meer dan genoeg fans voor zich gewonnen te hebben. Op 14 januari 2017 staan de mannen in Café Altstadt om hun debuutalbum ‘State Of Mind’ aan iedereen voor te stellen.
Dutch Balls
Wie denkt dat er een team van ervaren ouwe rotten achter de naam Dutch Balls zit, komt er vanavond achter dat dat niet het geval is. De ervaring, kunde, gedrevenheid en passie die op EP ‘Raw & Tasty’ te horen is, wordt belichaamd door vier jonge mannen, allen volop in de bloei van hun leven. Laat je niet op het verkeerde been zetten door de openingstrack, waarbij de frontman enkel met een akoestisch gitaartje ten tonele verschijnt. Het is een vereenvoudigde bewerking van het nummer ‘Don’t Feed The Turtles’ en vormt vanavond het enige rustpuntje. De houten gitaar gaat weg, het shirt van de frontman gaat uit en de pezen worden aan het werk gezet om de ballen uit de broek te rocken. Deze opkomst maakt meteen één ding duidelijk: dit is een band met zelfvertrouwen, die nergens bang voor is en er niet voor terugdeinst om de show te stelen. De EP zelf wordt niet meer genoemd, maar ach, dat is ook niet meer aan de orde; dit is een jonge band die volop zijn spierballen wil laten zien.
En dat doet Dutch Balls met verve. Muzikaal zit het strak in elkaar en is er geen speld tussen te krijgen. De mannen stuiteren over het podium en maken waar wat ze zelf al die tijd al verkondigd hebben: een extreem energieke show spelen en helemaal losgaan. Er worden enkele nummers van de nieuwe EP gespeeld zoals ‘Battle Axe’ en ‘Pirates In Ties’, maar ook oudere tracks als ‘Poser’ komen voorbij. Hierin valt overigens wel op dat er voor de zang op de nieuwe nummers voor een meer melodieuze richting gekozen is. De songs zijn nog steeds rauw, maar iets smaakvoller. Mocht je als bezoeker enkel voor Dutch Balls zijn gekomen en zodoende de supports gemist hebben, dan staat de frontman erop dat ze je even bijspelen. Daarom komen beide voltallige bands nogmaals het podium op, waarna Dutch Balls een mash-up speelt van de grootste hit van beiden. Dat doen ze met het grootste gemak, net als de flitsende gitaarsolo’s of het schakelen tussen de rauwe of smaakvolle zang van de frontman. Dit staat niet als een huis, maar overrompelt ieder huis inclusief de bewoners. Hoe dan ook, Dutch Balls bewijst vanavond dat het een serieuze kandidaat is voor die eerdergenoemde troon van Peter Pan Speedrock. Aan een gebrek aan passie, power en gedrevenheid zal het in ieder geval niet liggen.
Gezien: Everyday Robots, Spitfire & Dutch Balls, op donderdag 1 december 2016, in het Blue Collar Hotel