Voor wie de uitzending heeft gemist of te laat was voor de afkondiging en zich afvraagt welk nummer dat toch ook alweer was, hierbij de artiest en titel van de door Melle ingebrachte songs. Exclusief voor onze radioshow nam de zanger-gitarist van Mozes and the Firstborn hun uitvoering van ‘Into The Great Wide Open’ – een Tom Petty-cover – mee, waar hij ook nog een aardig verhaal over te vertellen had.
Overigens niet alleen daarvoor hoor, voor ieder nummer is een korte toelichting door hem gegeven waarom nou juist dat nummer hem in het najaar van 2016 zo raakt. In de playlist hieronder kunnen de nummers er meteen bij afgespeeld worden.
Blur - Parklife: “Gewoon goeie uuropener.”
The People's Temple - The Axe Man: “Deze stond in onze lijst met Gouwe Lempkes. Ernst (Ernst-Jan van Doorn, gitarist Mozes and the Firstborn red.) had deze plaat destijds getipt. En toen was ik helemaal onder de indruk, zo van ‘wow’!”
Teenage Fanclub - Sparky’s Dream: “Hier worden we veel mee vergeleken. Ik ben het nu pas echt gaan luisteren. Daarvoor kende ik het alleen van naam. Ik vind het wel echt een super groot compliment dat we hiermee worden vergeleken, want ik vind Teenage Fanclub echt heel erg cool.”
Lemonheads - It's A Shame About Ray: “Dit is misschien wel de bekendste van The Lemonheads. Ik vind het wel een hitje. In de recensies van ‘Great Pile Of Nothing’ zag ik The Lemonheads vaak voorbij komen en daardoor ben ik het gaan luisteren. Bij dit nummer kon ik me wel voorstellen dat mensen ons op elkaar vinden lijken. Dat vond ik erg leuk en daarom wilde ik hem graag meenemen zodat mensen thuis kunnen bepalen of dat ook echt zo is of niet.”
Guided by Voices - Hold On Hope: “Guided by Voices is een band waar ik veel naar heb geluisterd. De zanger schrijft vaak willekeurige teksten, maar in dit nummer… klinkt misschien een beetje stom… zoiets had ik ook wel kunnen schrijven. Willen schrijven sowieso, haha… Ik vind het een super mooi nummer.”
Mission of Burma - That's When I Reach for My Revolver: “We hebben allemaal weleens zo’n moment dat we denken van hè… val ik nou maar in slaap en word ik niet meer wakker. Maar nee, als ik het zou doen, zou ik het nooit met een revolver doen. Dat vind ik te makkelijk. Maar ik denk er weleens over na. Dat komt denk ik ook doordat mijn fascinatie voor rockmuziek is begonnen met Nirvana en dan is het onvermijdelijk dat je dat verhaal meekrijgt. Ik vond dat als tiener al fascinerend en ik heb me er altijd in verdiept; een beetje het ‘ik ga wanneer ik wil gaan’. En ik ben net 27 geworden, dus houd je hart maar vast, haha. Grapje natuurlijk. Het hele idee dat het einde er zomaar kan zijn, geeft mij juist nieuwe energie en het gevoel van ‘laat ik er wat van maken’.”
Yo La Tengo - Today Is the Day (Rock Version): “Dit is een tip van Guus (Ritzen, tourmanager Mozes and the Firstborn). Hij zei ‘je moet wel de harde versie pakken en niet die suffe surfversie’. Die rustige versie is ook mooi, maar deze knalt er meteen op.”
Scratch Acid - Owner’s Lament: “Dit nummer luister ik heel veel de laatste tijd. Mijn vriendinnetje heeft me dit de eerste keer laten horen. Zij is net als ik enorme Nirvana-fan. Zij weet dus ook allemaal van die leuke weetjes over Kurt Cobain. Scratch Acid was de favoriete band van Kurt. Toen ze me dit liet horen, herkende ik het als een ‘jonge Nirvana’. Kurt had in zijn vroege opnames een beetje een Scratch Acid-stem en dat vond ik heel vet om hierin terug te horen.”
Beluister de playlist van Melle, met de toegelichte Mozes-nummers erbij: