Peter Hook, de man om wie het vanavond draait, was met zijn karakteristieke basgeluid één van de gezichtsbepalende leden van beide bands. Tijdens deze aan zowel New Order als Joy Division opgedragen toernee is de set in drieën verdeeld, waarbij vanavond tijdens de eerste set de nadruk ligt op New Order-werk en in de daaropvolgende sets Closer en Unknown Pleasures integraal gespeeld worden. De verrassing zit ’m qua materiaal dus vooral in de korte New Order-set (welke nummers zullen de revue passeren?) en in de toegift.
Peter Hook & The Light brengen avondvullende ‘trip down memory lane’
De donkere jaren 80 herleven in lang, maar nét niet magisch optreden
‘Bijna veertig jaar later is Joy Division verre van vergeten. De band is misschien wel groter dan ooit en siert mokken, t-shirts en ovenhandschoenen’, schreef Daan Krahmer in zijn mooie long-read over het legendarische Effenaar optreden van Joy Division in 1980. Dat klinkt natuurlijk niet erg punk, maar die simpele constatering geeft wel aan hoe belangrijk de band was. Met albums als Unknown Pleasures en Closer leverden ze de blauwdruk voor de latere New Wave en de miljoenen-hit ‘Blue Monday’ van New Order, dat uit Joy Division voortkwam, wordt zelfs beschouwd als de missende schakel tussen jaren 70 disco en het latere Acid House. Het belang van beide bands valt dus niet te onderschatten.
Stipt om kwart over acht trapt de band af met New Order song ‘Sunrise’, waarna Peter Hook in een zevental songs een bloemlezing geeft van het werk van deze band. Nummers van jaren 80 albums Movement, Power Corruption & Lies, Low-Life en Brotherhood komen aan bod, waarbij het ingetogen, van warme synth-klanken voorziene ‘Leave Me Alone’ het prijsnummer is. Maar met het verdacht veel op ‘Blue Monday’ lijkende ‘Everything’s Gone Green’ (“een betere song”, aldus Peter Hook in een NME-interview) benadert hij de New Order sound het best.
De Closer-set begint met de korte non-album track ‘Exercise One’ dat naadloos overgaat in albumopener ‘Atrocity Exhibition’. In dit met een dreigend drumritme omlijst lied klinkt Hook oprecht boos en lijkt de inmiddels ietwat zwaarlijvige zestiger niets van zijn punk-attitude verloren te hebben. Dus dat is gelijk een lekkere binnenkomer. En ook in het fijn jakkerende ‘Isolation’ neemt hij nauwelijks gas terug. Erg aangenaam in een set die vanavond qua songmateriaal nauwelijks verrassingen kent. Maar ook als Hook wel gas terugneemt zoals in het fraaie ‘Decades’ – de slotsong van Closer – overtuigt hij.
Met ‘Digital’ wordt ook de Unknown Pleasures-set geopend met een nummer dat niet afkomstig is van het betreffende album. Voor het Effenaar-publiek, dat de eerste twee sets vrij gelaten over zich heen laat komen, lijken de Unknown Pleasures nummers favoriet. Iets wat vooral duidelijk wordt als ‘She Lost Control’ (het nummer waar Anton Corbijn zijn Ian Curtis-biopic naar vernoemde) en ‘Shadowplay’ langskomen. Dan wordt er ineens luidkeels meegezongen en zelfs geklapt. Helaas lijkt het daarna of Peter Hook en zijn kompanen in tijdnood komen. ‘Wilderness’ en ‘Interzone’ worden er in luttele minuten doorheen gejakkerd, wat jammer is als je net op dat moment het publiek écht bij de kladden kan grijpen. Wellicht is het de lengte van het optreden die de band parten speelt. Maar het was verstandig geweest als Peter Hook & The Light net als bij de New Order set wat selectiever geweest waren met de keuze van het songmateriaal. Gelukkig herstelt de band zich bij de lekker zwaar aangezette afsluiter ‘I Remember Nothing’, die wel de behandeling krijgt die het verdient. Hierdoor krijgt deze tweede Joy Divison-set toch nog een waardig einde.
De toegift is daarmee gewaarborgd en met degelijke uitvoeringen van ‘Ceremony’, ‘Transmission’ en Joy Division's signature song ‘Love Will Tear Us Apart’ is dit een meer dan geslaagde avond en een waardig eerbetoon van Peter Hook aan zijn vroegere frontman. Maar als in de tweede Joy Division-set de laatste nummers niet onnodig afgeraffeld waren, dan had het vanavond misschien zelfs een mágisch optreden kunnen worden. Of het dan net zo’n legendarisch optreden geweest zou zijn als Joy Division’s Effenaar optreden uit 1980 blijft natuurlijk de vraag.
Gezien: Peter Hook & The Light, op 17 april 2016, in de Effenaar.