Armand en The Kik laten de Effenaar glimlachen

"Ik vond het oude textielfabriekje leuker..."

Tekst: Guido Segers / Fotografie: Hans Anneveldt ,

Terug op het podium in Eindhoven, met een succesvolle plaat op zak. Op je 69ste. Het lukt Eindhovens icoon Armand, vanavond met The Kik als ondersteunende band. De protestzanger weet ook op deze leeftijd een van de meest vermakelijke optredens neer te zetten. In de kleine zaal weliswaar, maar die is net zo vol als de etage daarboven, waar een schoolfeest gaande is.

Het begon al op een eerdere plaat van The Kik, waarop Armand, samen met Lucky Fonz III en de nederbiet rockers, een stukje mee mocht zingen. Toen was er die ‘Record Store Day’-single en een daaropvolgend album met re-interpretaties van Armand-liedjes door The Kik. "Als je de plaat nou niks vindt, dan ligt het dus aan hun", aldus Herman George van Loenhout (zoals de zanger in zijn paspoort heet). De zaal is al snel gevuld met publiek dat alle generaties die Armands muziek hebben meegemaakt, lijkt te omvatten.

The Kliko's

Opwarmer zijn The Kliko’s uit Haarlem. Deze mannen zingen hun liedjes ook in hun moerstaal, met een scherp randje. Qua geluid doen de mannen een beetje denken aan rammelende noiserock met zo’n loom gevoel. Het ligt tussen Sonic Youth en The Animals in, maar dan in een garage opgenomen. Vergis je trouwens niet; terwijl liedjes over ‘Marieke’ en ‘De Baas’ langskomen, werkt het drietal zich aardig in het zweet met het intensieve martelen van snaren en drums. Zoals de frontman het publiek toespreekt, op bedeesde en beleefde toon, zo zingt hij ook met een vreemde rust die de vaak humoristische teksten een extra lading geeft. ‘Ik bekijk het door mijn zonnebril’ is een hele leuke. Maar wat scherpere liedjes komen voorbij, bijvoorbeeld ‘De fik er in’. Als de band het publiek op beleefde toon vraagt naar voren te stappen, gebeurt dat direct. Met goede manieren krijg je veel gedaan.

Armand en The Kik

The Kik komt onverwacht snel op en neemt positie in. Een band als deze zou je niet snel verwachten in de rol van ondersteunende band. Een rol die ze hier volkomen nederig aannemen. Het schijnt hen echter prima te liggen, want zanger Dave Von Raven zet Armand in "hometown" Eindhoven in de schijnwerpers vanaf de eerste noten. Het wordt een avond die een combinatie is tussen muziek en stand-up cabaret met de Nederlandse Bob Dylan, die meteen ‘Comeback’ inzet. Qua stem is hij natuurlijk niet helemaal zuiver, maar de fonkelende oogjes beloven veel goeds.

Dat plezier is één van de mooiste dingen aan deze show. Armand krijgt alle ruimte van zijn band, die zelfs bij technische problemen meteen een oplossing vindt. De interactie met het publiek is goud waard en de geweldige anekdotes over Eindhoven, de coffeeshop, de Effenaar en zijn eigen leven krijgen de lachers ook mee. “Toen zetten ze er een betonnen doos neer, maar ik vond het oude textielfabriekje leuker…”, merkt hij op over de Effenaar. Toch lijkt de hele podiumbezetting dolgelukkig om hier te zijn.

“Geen blow, geen show”, is het devies van Armand, dus ook dat mag niet ontbreken. Terwijl de rookpluimen rondom de extravagante haardos kringelen, wordt nog een liedje van de gedeelde plaat ingezet. Armand blinkt uit wanneer hij wat meer verhalend mag zingen. De wat meer energieke stukken komen niet helemaal uit de verf. Daarin ondersteunt The Kik hem dan weer. Zoals op het sprankelende, folky ‘Waar is je glimlach’, waar deze mannen het refrein voor zich nemen en wederom geen noot missen. Er staat ondertussen niemand zonder glimlach in de zaal.

Het is een bijzonder gezellige show vol anekdotes, hippie wijsheden en fijne liedjes gespeeld door een band die enorm strak speelt. Afsluiten doet de oude rocker natuurlijk met zijn tijdloze hit single ‘Ben ik te min’, met gitaar en mondharmonica. Het wordt met net zoveel overtuiging vertolkt als een half mensenleven geleden. En door de hele zaal meegezongen, zonder enige aanmoediging vanaf het podium. Een bijzonder optreden, waar vooral The Kik complimenten voor verdient. De band schikt zich volledig naar de ondersteunende rol, waardoor de muziek van Armand (bijna alle liedjes schreef hij jaren terug) een tweede leven krijgt. En Armand? Die doet gewoon zijn ding. Maar voor hij het podium verlaat deelt hij nog een laatste stukje wijsheid: “Wees braaf. En als je niet braaf kunt zijn, ben dan voorzichtig.”

Gezien: Armand en The Kik, op donderdag 17 september in de Effenaar.