Om ongeveer half negen loopt de man zelf het podium op zonder veel tam tam. Borgers wil namelijk eerst iedereen even welkom heten en alvast een reeks mensen bedankten. Met wat korte anekdotes belooft het een avond vol geschiedenis te worden. De oprichting van de Effenaar, Herman Brood en de tijden van weleer… “Hou me bij de les, anders sta ik zo de hele avond te lullen”, grapt Borgers. Eerst moet nog even Dr. No bedankt worden voor zijn custom effectenpedaal en dan kunnen we los.
De aftrap geschiedt met ‘Under City Lights’, een lekkere blues-rock track, waarvan er veel te weinig nog gemaakt worden. De band speelt ijzersterk en weet echt elkaar en vooral de met saxofoon uitgeruste frontman te vinden. Vervolgens komt de band lekker los in een mix van funk en jazz met een rock’n’roll sausje, waar geen rem meer op te krijgen is met tracks uit de Sweet d'Buster periode, zoals ‘Stir Up The Fire’. De jonge band rondom Borgers blijft goed bij de les en is goed op elkaar ingespeeld, wat zeker de verdienste is van het vele oefenen in eigen ‘Studio Bosrand’. Vooral basloopjes van Maurice van Kampen zijn lekker pakkend en funky en vormen de ruggengraat voor het merendeel van de set.