Aidan: “Op de Rockacademie vonden ze mijn muziek te pretentieus”

3voor12/Eindhoven in gesprek met clubavond-act Aidan: jonge singer-songwriter uit Eindhoven

Patric Muris ,

Hij is nog geen twee decennia oud, maar heeft toch al een heel muziekverleden. Dat begon ooit bij de blokfluit (tuurlijk, bij wie niet?), maar wat was hij blij toen hij een gitaar mocht vasthouden. Lang geleden werd hij geïnspireerd door Red Hot Chili Peppers, en dan voornamelijk hun ‘Stadium Arcadium’, maar zijn muziek werd pas werkelijk beïnvloed door Mumford & Sons. En later Ben Howard die maar liefst twee keer in zijn top 5 favoriete platen aller tijden staat. Hoe zit dat precies en wat kunnen we in 2015 verwachten van deze rijzende ster, te beginnen aanstaande vrijdag op Club 3voor12/Eindhoven? 3voor12/Eindhoven stelt voor: Aidan.

Zijn echte naam is Diederik van den Brandt, maar die naam past niet bij zijn muziek vindt hij zelf. En bovendien misstaat hij eigenlijk altijd wel op affiches, tussen meer internationaal klinkende namen, aldus Van den Brandt: “Ik vond Diederik van den Brandt geen mooie artiestennaam voor de muziek die ik maak. Als ik Nederlandse teksten zou schrijven, zou het misschien anders zijn. Maar voor de muziek die ik maak, klinkt het veel te Nederlands. Niet mysterieus genoeg. Ik ben daarom veel gaan nadenken over een artiestennaam en ik had al snel het idee dat ik iets met mijn achternaam wilde doen. Ik zat eerst te denken aan Noah Flame, maar uiteindelijk vond ik dat toch net iets te poppy klinken. En toen ben ik verder gaan denken en gaan kijken naar vertalingen van ‘brand’. Toen kwam ik in Ierland uit en daar is brand ‘aidan’: klein vuur. Dat vond ik wel kloppen: ik vind Aidan een mooie naam en specifiek dat kleine erbij, dat past wel bij mijn persoonlijkheid. En bij mijn muziek, omdat mijn nummers zo intiem zijn. Zo van: ik ben geen grote brand, maar een klein vuurtje.”

Na de middelbare school wilde Van den Brandt naar een muziekopleiding. Hij meldde zich bij zowel de Rockacademie van Tilburg als bij Codarts in Rotterdam en zelfs nog bij het conservatorium in Amsterdam, maar nergens werd hij aangenomen vertelt hij met een genoegzame glimlach: “Ik heb het overal geprobeerd. In Tilburg en Rotterdam zelfs twee keer, maar allebei de jaren werd ik in de eerste ronde al afgewezen. Tilburg vond mijn muziek en teksten te pretentieus. Hoe kan pretentieus zijn ooit een reden zijn om iemand af te wijzen? Toen ik dat las kon ik ze niet meer serieus nemen en ja, dan kan ik er wel om lachen.”

Als je het zo vaak probeert op zoveel verschillende plekken en het lukt niet, heb je dan niet het gevoel dat een droom in duigen valt? Een droom om dagelijks met muziek bezig te zijn?
“Nee, want ik kan nog steeds net zo goed met muziek bezig zijn. Ik heb zo wel het voordeel dat ik me kan focussen op wat ik met muziek wil doen. Ik doe daarnaast geen andere projecten die ik verplicht moet doen om een goed punt te halen of zo. Zo kan ik me precies verdiepen in wat ik zelf wil bereiken. Dat is ook wel weer een voordeel, denk ik.”
 
En dus ging de jonge singer-songwriter er op eigen houtje wat van maken. Hij trad veel op en bracht in oktober 2014 zijn eerste release uit: een EP met vier liedjes. Leuk detail: die EP heeft hij kunnen opnemen van de studio-uren die hij heeft gewonnen als winnaar van de regiofinale van Kunstbende, in Brabant. Het was onder andere jurylid Iris Penning, in 2014 nog headliner van een clubavond van 3voor12/Eindhoven, die het in hem zag zitten en positief stemde. De twee kennen elkaar inmiddels goed en wisselen bandleden uit voor verschillende optredens. Zo zal een deel van de band van Iris Penning, die vorig jaar nog in de Effenaar stond op Club 3voor12/Eindhoven, op 9 januari opnieuw in de kleine zaal te zien zijn, dit keer als begeleidingsband van Aidan.

En dat is niet de eerste keer dat hij in de Effenaar staat. Hij stond er al eens als voorprogramma van Judy Blank en vorige maand nog in een rustieke kooi, voor een sessie op winterfestival Stille Nacht. En daar is hij best wel een beetje trots op: “Hoeveel mensen kunnen in het eerste jaar van hun studie zeggen dat ze al twee keer in de Effenaar hebben gestaan? En dan ook nog met een eigen act, zonder hulp van school of zo. Daar mag ik best wel blij mee zijn.”

Wie Aidan live ziet optreden, of een sessie op YouTube kijkt, zal meteen opmerken dat hij zo rustig is en goed weet wat hij doet. Hij heeft op jonge leeftijd al zijn onzekerheid overwonnen en stapt nu vol vertrouwen het podium op. En wat dan opvalt, als hij daar eenmaal zit, is zijn manier van gitaar spelen: met de gitaar plat op de schoot. Van den Brandt vertelt hoe dat zo is gekomen: “Daar ben ik vorig jaar oktober mee begonnen. Ik ben drie jaar geleden echt begonnen als singer-songwriter, omdat ik zelf meer wilde gaan schrijven en erbij wilde gaan zingen. Toen ben ik ook zangles gaan nemen. Ik gebruikte vooral simpele akkoorden, maar uiteindelijk was ik het een beetje zat. Elke keer als ik zat te schrijven had ik het gevoel dat het gewoon allemaal hetzelfde is. Toen ben ik mijn gitaar heel anders gaan stemmen en hem plat gaan leggen wat een heel ander geluid geeft. Het klinkt daardoor veel voller, alsof er meer mensen aan het spelen zijn terwijl ik toch echt in mijn eentje op het podium sta. Heel vet.”

Mumford & Sons zijn genoemd als belangrijke invloed, maar de artiest die werkelijk de hemel in geprezen wordt, en ook heeft bijgedragen aan de hedendaagse sound van Aidan, is Ben Howard. Hij staat maar liefst twee keer in de lijst met Gouwe Lempkes. Toch was het geen liefde op eerste gezicht/gehoor: “Toen ik Ben Howard voor het eerst hoorde, werkt ik in de Albert Heijn. Toen hoorde ik elke dag ‘Keep Your Head Up’. Ik vond het echt zo’n zeiknummer. Toen ik de eerste keer naar Pinkpop ging stond hij op de kleine stage en ben ik er niet eens naar toe gegaan (lacht). Het jaar erna kwam hij nog een keer naar Pinkpop, toen op de mainstage. Toen begon ik het wel een beetje leuk te vinden, maar ik heb zijn show toen maar voor de helft gezien, want ik wilde vooraan staan bij Alt-J. En daarna ben ik het pas echt veel gaan luisteren en ontdekte ik dat hij echt een heel goede singer-songwriter is. Ik ben toen filmpjes gaan opzoeken om te zien wat hij nou eigenlijk doet. Toen zag ik dat hij met zijn gitaar plat speelt en ben ik dat na gaan doen en zo nummers gaan schrijven. Door Ben Howard ben ik ook mijn gitaar gaan omstemmen voor dat vollere geluid.”

Van den Brandt speelde Spaanse gitaar, toen elektrische gitaar en nu toch weer echt voornamelijk akoestische gitaar. Alleen en met band. Als hem wordt gevraagd of hij nog twijfelt tussen een solocarrière als singer-songwriter of mogelijk verder gaat als band, is hij heel uitgesproken. Eigenlijk zoals over alles: “Ik blijf sowieso solo doorgaan, maar ik ben wel aan het proberen om wat meer met een begeleidingsband te gaan doen. Zeker voor als ik in een zaaltje sta (zoals volgende week vrijdag op Club 3voor12/Eindhoven red.), dan krijg je toch een heel andere vibe. Je creëert veel makkelijker een goede sfeer. Maar in je eentje kan je juist weer veel makkelijker op intieme plekken spelen. Ik wil het dus allebei blijven doen. Met de jongens van de begeleidingsband vorm ik wel ook echt een band. We zijn met mijn nummers bezig, maar zij krijgen wel de ruimte om zelf invulling te geven aan hun stukken. En dan gaan we samen kijken wat we ermee kunnen doen.”

In 2013 opende singer-songwriter Dylan Adrian een clubavond. Ook hij werd voorafgaand aan zijn show geïnterviewd en zo voorgesteld. Adrian speelde voornamelijk traditionals, maar was wel bezig met het schrijven van eigen nummers. Dat proces noemde hij ‘kut’. Van den Brandt, die al zijn nummers zelf schrijft, kijkt daar heel anders tegenaan: “Dat vind ik juist niet. In zelf nummers schrijven kan je heel goed je eigen gevoel en je eigen dingen kwijt. En je kan er heel veel mee spelen. Het is helemaal aan jou: je kan precies doen wat je wil. Het is soms wel een lastig proces, maar ik vind het niet een vervelend proces. Ik vind het wel mooi hoe je dingen die je mee hebt gemaakt erin kan stoppen.”

Tot slot, altijd een leuke vraag om te stellen als het jaar net is begonnen, wordt Van den Brandt gevraagd wat we dit jaar van hem kunnen verwachten. “Ik wil wel iets bekender worden. Sowieso regio Eindhoven en van daaruit proberen uit te breiden. Hopelijk kan ik ook op iets grotere plekken spelen; zaaltjes, festivals… Daarnaast wil ik aan het bandgeluid gaan werken: dat het nog beter staat. En ik ben op dit moment in gesprek met een klein label om mijn debuut-EP op vinyl uit te brengen.”

Ook aan een debuutalbum wordt gedacht: “Hopelijk kan ik de zomer gaan opnemen om in het najaar een album uit te brengen. Oh en ik ga proberen mee te doen aan de beste singer-songwriter van Nederland.”

Of hij die voorronde wel voorbij komt, zal moeten blijken. Dat Aidan een van de meest talentvolle singer-songwriters uit de regio Eindhoven is, mag inmiddels wel duidelijk zijn. Benieuwd naar zijn liveshow? Kom dan kijken naar zijn optreden op Club 3voor12/Eindhoven, op 9 januari 2015 in de Effenaar. Wees op tijd, want Aidan trapt af. Later op de avond zullen ook Tamarin Desert en Long Life Heads nog optreden op de nieuwjaarsborrel-editie van de showcase van 3voor12/Eindhoven. Kaarten kosten €5,- en zijn te verkrijgen via de kassa van de Effenaar en Ticketmaster.