Zelf gebruikt de band termen als ‘duistere gypsy soul met een rauwe twist’ als omschrijving voor hun muziek. Op basis van ‘Casino’ een omschrijving die de lading zeker dekt. Die plaat klonk duister, zweterig en – op een aangename manier – gevaarlijk. De door Lohmans indrukwekkende bas gedragen nummers klonken nergens geforceerd en leken recht uit het hart te komen, iets wat keer op keer gestaafd werd tijdens de prima liveshows van de band.

Voor ‘Light Up The Fire’ besloot Tigre Blanco het heft op alle fronten in eigen hand te nemen. Naast het samen schrijven van het nieuwe materiaal, tekende de band ook zelf voor het opname- en mixproces. Het resultaat is een plaat waarop Tigre Blanco bovenal weer zichzelf is, doet waar het goed in is en de grenzen van het zelfverklaarde ‘genre’ verder verkent. Want al bij de eerste beluistering van het album is te horen dat er veel ruimte is voor het experiment, al is dat woord misschien iets te zwaar voor de nieuwe koers van de band.

Het vijftal klinkt fris, opgewekt en heeft het tempo ten opzichte van dat van ‘Casino’ iets opgeschroefd. Daarnaast is er veel ruimte voor het uitstekende Spaanse gitaarspel van Twan van Gerven. Het duistere randje is er nog steeds, maar is wat verder naar de achtergrond verdrongen. Dat heeft grotendeels te maken met de stemmen van Lohman en zangeres Katrien van de Camp; die klinken veel cleaner dan op het debuutalbum. Het zorgt ervoor dat de eerste helft van ‘Light Up The Fire’ klinkt als een onbekommerde plaat, die op sommige momenten, zoals in het wat al te vrolijke titelnummer, zelfs rakelings langs de muzak scheert. Opener ‘The Book’ en eerste single ‘Fake It Till You Make It’ zijn op het eerste gehoor simpele, onbezorgde nummers. En ook het ‘namedroppen’ van aan het Wilde Westen gerelateerde personen en filmsterren in ‘Wild At Heart’ lijkt niet veel om het lijf te hebben. Deze nieuwe vrolijkheid zorgt aanvankelijk dan ook voor wat bedenkingen. Want waar is die vreselijke, van water verstoken hitte gebleven?

Bedenkingen die na enkele luisterbeurten gelukkig verdwijnen. Niet alleen worden de nummers met de luisterbeurt beter, op de tweede helft van het album revancheert, mocht dat al nodig zijn, Tigre Blanco zich met een even gevarieerde als goed gedoseerde mix van nummers en stijlen. Trieste americana, flamenco, blues en het typische Calexico-geluid komen allemaal aan bod en tonen aan dat Tigre Blanco zijn klassiekers kent. En niet alleen kent, maar ook geheel eigen heeft weten te maken. De geweldige afsluiter ‘Rolling The Barrels’ is daar misschien wel het beste voorbeeld van. Hoewel niet veel meer dan een uitgesponnen thema, bevat het nummer alles wat Tigre Blanco zo bijzonder maakt. Het is meeslepend, groots, donker en onheilspellend. En het brengt het gevoel van zweet onder de brandende zon weer terug.

De klasse van het debuutalbum wordt op ‘Light Up The Fire’ niet gehaald, maar de band had de lat voor zichzelf ook wel erg hoog gelegd. Tigre Blanco bewijst met dit album wel weer een volstrekt unieke en eigenzinnige band te zijn. Het toont vernieuwingsdrang en lef door het op punten over een andere boeg te gooien en nieuwe elementen aan het geluid toe te voegen. Die aanpak opent tal van nieuwe deuren en maakt benieuwd naar de verdere ontwikkeling van dit vijftal.

De single ‘Fake It Till You Make It’ verschijnt op 5 oktober op CD via Outlaws In Charge. Diezelfde dag vindt de CD-presentatie plaats in het Parktheater in Eindhoven.