CONCERT
John Bramwell, tijdens Naked Song in het Muziekgebouw, op 28 juni 2014.
DE ACT
Waar hij de tijd vandaan haalt weten wij ook niet, maar tussen de eindeloos durende 'Let It All In-tournee' heeft John Bramwell ook nog een twintigtal datums gevonden om de beste liedjes van zijn moedergroep te spelen. Solo, in zijn uppie en met enkel een akoestische gitaar aan zijn zijde. Precies volgens het boekje van Naked Song en nog exclusief ook. Zo vaak doet Bramwell dit soort optredens immers niet.
HET NUMMER
De orkestrale, bijna Elbow-achtige invulling die I Am Kloot de liedjes op plaat en live meegeeft mag dan fraai zijn, ook in de uitgeklede versie komen ze stuk voor stuk uitstekend tot hun recht. '86 Tv's', 'No Fear Of Falling', 'Morning Rain', 'At The Sea', 'Shoeless', ze worden allemaal even voortreffelijk gebracht. Als we dan toch een keuze moeten maken: een heel ander nummer. Het verstilde 'I Still Do' zet het kippenvel op de armen. Hoogtepuntje van deze Naked Song-editie.
Naked Song 2014: John Bramwell geeft masterclass singer-songwriter zijn
I Am Kloot-zanger praat, lacht, grapt... en speelt liedjes
"Hahaha! Cheers everybody!" Pas zeven minuten na aanvangstijd zet I Am Kloot-Frontman John Bramwell het eerste liedje in. Hij gooit zijn setlist op de grond, pakt een bierkratje en begint ontwapend te lachen. Zijn zelfverzekerde voorkomen en charismatische persoonlijkheid doen de rest. Oh en al die goede liedjes natuurlijk. Bramwell geeft vanavond een masterclass in hoe een uitstekend singer-songwriter-optreden eruit kan zien.
HET MOMENT
Die lach. Een ondeugende en ontwapende lach. Hoe slecht Bramwell's praatje of grap tussen de liedjes door ook mag wezen; je lacht automatisch mee. De eerste keer dat hij lacht blijkt het moment van het optreden. Kan iemand een filmpje uploaden van die lach? Ondergetekende wil hem graag als ringtone.
OOK OPMERKELIJK
Ja, wat niet eigenlijk? Dat Bramwell tussen elk nummer door zijn gitaar stemt, vele grappen maakt, te laat begint en langer dan de speeltijd doorgaat? Ja, zeker. Maar misschien is het warme en charismatische voorkomen nog wel het meest opmerkelijk. Wat een Bourgondiër is deze man. En wat een charmeur. Direct bij opkomst laat de innemende Bramwell het publiek zich op zijn gemak voelen.
HET PUBLIEK
En dat werpt zijn vruchten af. Het publiek eet uit de hand van Bramwell. Zijn scherpe gevoel voor humor, charmante voorkomen en vlotte babbel vallen in de smaak, hoewel niet bij iedereen. Wanneer Bramwell voor de zoveelste keer na een liedje zijn gitaar gaat stemmen en daar vervolgens een grap over maakt roept het bij sommige mensen wat irritatie op. Zeker als hij even twijfelt en bezoekers de juiste toon laat zingen, verlaten sommigen vroegtijdig de zaal. Wanneer een behulpzame bezoeker haar gitaarstem-app voor de iPhone geeft kan Bramwell ook weer verder.
HET OORDEEL
Met I Am Kloot heeft Bramwell nog wel eens de neiging wat routineus over te komen. Vanavond is daar echter geen sprake van. Er is meer ruimte voor praatjes, grapjes en andere spontane momenten zonder de liedjes uit het oog te verliezen. Oké, soms haalt het de vaart eventjes uit het optreden maar de aandacht, die verslapt nergens. Het tiental liedjes dat Bramwell laat horen ademt ervaring en krijgt nagenoeg perfecte uitvoeringen. Vakmanschap heet dat.
Die lach. Een ondeugende en ontwapende lach. Hoe slecht Bramwell's praatje of grap tussen de liedjes door ook mag wezen; je lacht automatisch mee. De eerste keer dat hij lacht blijkt het moment van het optreden. Kan iemand een filmpje uploaden van die lach? Ondergetekende wil hem graag als ringtone.
OOK OPMERKELIJK
Ja, wat niet eigenlijk? Dat Bramwell tussen elk nummer door zijn gitaar stemt, vele grappen maakt, te laat begint en langer dan de speeltijd doorgaat? Ja, zeker. Maar misschien is het warme en charismatische voorkomen nog wel het meest opmerkelijk. Wat een Bourgondiër is deze man. En wat een charmeur. Direct bij opkomst laat de innemende Bramwell het publiek zich op zijn gemak voelen.
HET PUBLIEK
En dat werpt zijn vruchten af. Het publiek eet uit de hand van Bramwell. Zijn scherpe gevoel voor humor, charmante voorkomen en vlotte babbel vallen in de smaak, hoewel niet bij iedereen. Wanneer Bramwell voor de zoveelste keer na een liedje zijn gitaar gaat stemmen en daar vervolgens een grap over maakt roept het bij sommige mensen wat irritatie op. Zeker als hij even twijfelt en bezoekers de juiste toon laat zingen, verlaten sommigen vroegtijdig de zaal. Wanneer een behulpzame bezoeker haar gitaarstem-app voor de iPhone geeft kan Bramwell ook weer verder.
HET OORDEEL
Met I Am Kloot heeft Bramwell nog wel eens de neiging wat routineus over te komen. Vanavond is daar echter geen sprake van. Er is meer ruimte voor praatjes, grapjes en andere spontane momenten zonder de liedjes uit het oog te verliezen. Oké, soms haalt het de vaart eventjes uit het optreden maar de aandacht, die verslapt nergens. Het tiental liedjes dat Bramwell laat horen ademt ervaring en krijgt nagenoeg perfecte uitvoeringen. Vakmanschap heet dat.