Naked Song 2014: Dawn Golden naakt, zonder gitaar of piano

Vreemde eend blijkt voor velen iets te exotisch

Tekst: Thijs Portz / Fotografie: Hanneke Wetzer ,

Als afsluiter van de kleine zaal mag Dawn Golden aantreden. Een grote onbekende waarover weinig tot niets bekend is. Volgens de spreekstalmeester betreft het een project van ene Dexter die onlangs zijn album ‘Still Life’ uitbracht en zal het in kleinen getale aanwezige publiek over vijf jaar zeggen dat ‘het er bij was’. Deze Dexter bedient zich alleen van elektronica; er is geen akoestisch instrument te bekennen op het podium.

HET CONCERT
Dawn Golden tijdens Naked Song in het Muziekgebouw, op 28 juni 2014.

DE ACT
Een rommelige tafel waarover een zwart laken is gegooid. Een laptop, en een tas met daarop twee kastjes. Dat is waar Dawn Golden het meedoet. Hij zelf is een lange, wat timide jongen die, al draaiend en beukend op zijn kastjes, heuse singer-songwriter ten gehore brengt. Maar dan wel op basis van harde en bevreemdende beats. Dat begint al bij het intro, waarin het klassieke ‘Ave Maria’ op even mooie als brute wijze muzikaal verkracht wordt.

HET NUMMER
De set bestaat niet echt uit losse nummers. Slechts eenmaal onderbreekt Golden zijn beats om het publiek te bedanken, voor de rest worden de nummers (stukken past beter) aaneengeschakeld door soundscapes. Dat levert mooie momenten op waaruit het overgebleven publiek inderdaad kan opmaken dat het hier te maken heeft met een grote belofte.

HET MOMENT
Het laatste deel van de set bestaat uit een tirade die uit een film geknipt lijkt en die over stemmige pianomuziek gemonteerd is. Dawn Golden laat zijn machines het werk doen en loopt met zijn flesje water naar de achterzijde van het podium. Daar gaat hij minutenlang op in zijn muziek, waarna hij met een kort ‘thank you’ zijn laptop inpakt en achter de coulissen verdwijnt.

HET PUBLIEK
Het is overduidelijk dat het publiek na een dag vol gitaar- en pianoklanken niet zo goed raad weet met de rauwe en knijterharde elektronica van Dawn Golden. Tegen het einde van de set zitten er nog slechts een man of dertig in de zaal.

HET OORDEEL
Hoewel de vraag gerechtvaardigd lijkt of Naked Song het geschikte podium is voor iemand als Dawn Golden, levert hij een fascinerend schouwspel. Zijn zang is prima en zijn geluidenbrij inventief en vernieuwend. En hoewel het moeilijk is om te bepalen wat Dexter precies doet en waar alles vandaan komt, is het wel duidelijk dat hij een echte muzikant is. Een muzikant bovendien die origineel is en de afstand tussen singer-songwriter en elektronica weer wat verder verkleint.