Speelse bluesrockers van The Wozznames breken zomermaanden bij PopEi

Met muzikale ondersteuning van de gezondheidszorg en spoorwegen

Tekst: Guido Segers / Fotografie: Justina Lukosiute ,

Het is een mooie zomeravond voor livemuziek; dat moeten ze bij PopEi ook gedacht hebben. Vanavond staat een band ven eigen kweek, als men dat zo mag zeggen, te spelen op het terras van de popkoepel. Die band is The Wozznames, een bont gezelschap met een voorkeur voor liefdevolle bluesrock, die graag geuit wordt naar het publiek.

Al gaat dat niet zonder slag of stoot. De band speelt namelijk buiten op het terras van PopEi dat zich bevindt langs de ring en het spoor. Het zorgt voor de nodige onderbrekingen, maar de band lijkt hier weinig hinder van te ondervinden. Wanneer er een ambulance langs scheurt, net in het slot van een song, zwaait de band jolig naar het vehikel van de hulpdiensten. “Dat was een korte solo van onze gezondheidszorg!”, grapt frontman Hans Pallada.

De band opent met het puike ‘Poor Man’s Blues’. Qua geluid zit het de band niet erg mee vandaag. Naast de hinder van de ring en het spoor, waait het ook nog eens alle kanten op. Dat er wat kwaliteiten op het terras verzameld zijn, blijkt wel duidelijk uit de lekkere blues-sound. Het ongepolijste en niet altijd zuivere geluid van de bandleden wordt gecompenseerd door de charme van het gezelschap. Al spelend heeft één van de gitaristen een sigaret in zijn mondhoek bungelen en tussendoor wordt er een slok van een pilsje genomen. Deze jongens zijn net zo relaxed als hun publiek. 
 
Zuiver speelt de band niet en de set voelt een beetje aan als een repetitie waar toevallig toeschouwers bij aanwezig zijn. De bandleden ogen nerveus, maar het plezier in het spelen is duidelijk te zien tijdens dit tweede optreden. Met een song als ‘Blue Eyes’, het liedje voor de meisjes, trekt de zanger even aan de bel bij het publiek. Het ontbreekt hem niet aan charme om de aandacht te krijgen. Op de wat zachtere nummers, zoal dit zoete, zomerse liedje, komt de band het beste uit de verf. Daarna is het tijd voor een korte pauze.

De blues/garagerock van The Wozznames is vanavond het soort dat in een garage gespeeld wordt die wijd openstaat omdat het zo heet is. Lekker ontspannen met een vleugje funk, zoals de song ‘Postcard From Jamaica’. Ontspannen en speels, dat omschrijft wel zo'n beetje de hele set. Als er weer een goederentrein langs dendert, speelt de band vrolijk door. Daar gaat het ze duidelijk om; lekker muziek maken. Vanavond met het ondergaande zonnetje op de achtergrond, dat wegzakt achter de spoorlijn.

Gezien: The Wozznames, op 30 juli 2014, op het terras van PopEi.