In herinnering: The Rambler (door 3voor12/Eindhoven)

Drie redactieleden blikken terug op hoogtepunten beleefd in voormalig Eindhovens rockcafé

Guido Segers, Patric Muris en Paul Knippenberg ,

Op 29 januari berichtten we over het sluiten van The Rambler. Per direct. “Vanwege financiële problemen.” De crisis werd als voornaamste reden opgegeven door de eigenaren Peer en Lotte. 6 april is er een benefiet in de Effenaar om de eigenaren een (financiële) steun in de rug te bieden. De benefiet is georganiseerd door enkele Eindhovense bands en de Effenaar. Zij hebben warme herinneringen aan het rockcafé en zien het wegvallen ervan als een groot verlies. In de week van het definitieve afscheid van The Rambler presenteert 3voor12/Eindhoven een in memoriam; een hommage aan de meest authentieke rock-‘n-roll kroeg die Eindhoven heeft gehad de afgelopen jaren, met alle hoogtepunten volgens de drie schrijvers ervan op een rijtje.

Guido Segers

Voor mij was The Rambler altijd de plek waar je heen ging voor goede punkbands. Je weet wel, van die namen die iedereen vergeten is, behalve iemand die geobsedeerd is door het verleden en alles opslaat als een encyclopedie. Dus zo toogde ik jaren geleden naar het kleine rock-'n-roll-kroegje om de legendarische The Anti-Nowhere League te gaan aanschouwen. Dat was in 2007, ongeveer een half jaar voordat ik mijn eerste stukje pende voor 3voor12/Eindhoven. Het was een puike show, waar vooral gewacht werd op het door Metallica nieuw leven ingeblazen 'So What'. Halverwege de show ging het even mis en twee boze mannen gingen elkaar te lijf, waarbij ook een barkruk niet ongedeerd bleef. Ik ben een liefhebber van punk sinds mijn pa me ooit een Iggy Pop-plaat gaf voor mijn verjaardag en bij deze show voelde het eindelijk gevaarlijk. Zo moest punk zijn! 

Dan fast forward ik even naar 2013, toen de eerste band die de term 'hardcore' gebruikte op het podium stond in een veel leger zaaltje. Het voorprogramma was een Duitse band, The Sentiments, waarvan de zanger te bezopen was en de drummer zijn shirt echt aan moest houden. Vervolgens speelde Capital Scum een stuk gore Belse hardcore punk. Het publiek vond het ook wel best, de passie ontbrak. D.O.A. speelde een ruige set, maar oogde ook een beetje vermoeid, alsof het toch na een paar honderd jaar routine geworden was. Het publiek voelde ook een beetje zo aan, behalve één hele boze man die demonstratief een sigaret stond te roken voor het podium en met een uitdagende blik rond keek of iedereen zijn rebelse daad wel zeg. Dat duurde tot iemand hem kwam vertellen dat het zijn laatste waarschuwing was. Een klein stukje punkrock-rebellie in de leegte. Ik heb veel mooie shows en bands mogen zien in The Rambler, de plek waar punk nog leefde.
 

Patric Muris

The Rambler was eigenlijk nauwelijks een poppodium te noemen. Maar goed, popmuziek stond er dan ook zelden. En alles wat het podium inferieur maakte, gaf het zijn charme. Ik zag er de Eindhovense beloften capcap… cap en Snoeck voor het eerst, zag het geweldige Night Beats voor dertig man optreden, maar bovenal was er de eerste kennismaking met Reignwolf tijdens Hit The City in 2012. Wat een optreden was dat zeg. Monsterlijk bruut. Ik verruilde die avond Studio Sport voor livemuziek en dat was niet bepaald iets om spijt van te krijgen. De doorbraak van de blues- garage- rockact komt nog wel. Tot dan is er de herinnering. Zoals er ook de herinnering is aan het verschrikkelijke licht; die rode spot die zo stoïcijns niet werd bediend door de lichtman. Ik ging eens foto’s maken van een Russische stoneract, want ook die stond in The Rambler, en vroeg de ‘lichtman’ om iets meer licht. Om goede foto’s te kunnen maken. Voor een recensie. Voor aandacht voor The Rambler. Maar dat was allemaal van ondergeschikt belang. “Hoezo, je ziet ze toch?”, was het antwoord. Zo ging dat in The Rambler. Het optreden van METZ was ook indrukwekkend. Furieus. En bijna nergens beter op zijn plek dan daar. Ik zag ze nog eens in Paradiso, maar dat kwam totaal anders over. Ik miste de compactheid, de confrontatie, de energie van de band, de stank van de andere bezoekers en het lekkere bier. Uit fles of van een echte tap. Het had zo niet goed kunnen blijven gaan, met meer aanbod dan vraag – en dan ook nog in de mate van bijna dagelijks livemuziek programmeren, maar toch The Rambler, je wordt gemist. 

Paul Knippenberg

The Rambler was rock-’n-roll in kroegvorm. De aankleding, de stamgasten, de sfeer: alles volgens het boekje. Hoewel er vooral rockabilly, punk en rock-’n-roll-acts op de overal herkenbare groenrode affiches stonden, niet meteen mijn persoonlijke voorkeur, was er ook voor mij genoeg te beleven. Er stonden regelmatig acts uit andere genres op het lage podium van het rockcafé. Mooie herinneringen heb ik aan passages van onder andere Jaya The Cat, Firebird, en meer recentelijk in samenwerking met de Effenaar, Night Beats.
 
Ook de liefhebber van stoner, doom en psychedelica in mij kwam frequent aan zijn trekken. In de afgelopen jaren zag ik onder andere Tank 86, Viberider, The Grand Astoria en het uit eigen stad afkomstige Komatsu in The Rambler. Tijdens deze optredens waren oordoppen essentieel. Het geluid stond meestal beenhard afgesteld. Tijdens Popronde stond een bezoekje aan The Rambler meestal ook op de planning. Ik ontdekte er tijdens dit reizende festival talentvolle acts zoals Automatic Sam, Misery Kids en Barbarella. Over talent gesproken; jong lokaal talent kon iedere donderdag zijn kunnen en progressie tonen tijdens de open podium avonden in de kroeg. Ook gaf The Rambler meerdere malen Eindhovense bands de gelegenheid hun EP of album te lanceren. 3voor12/Eindhoven zag er bijvoorbeeld de EP releases van The Dirty Denims en capcap.. cap.

Het rockcafé was een perfect podium voor het Hit The City-festival. Met veel plezier kijk ik terug naar het spraakmakende optreden van Reignwolf, die solo de tent letterlijk en figuurlijk afbrak en de ontzettend luide en energieke performance van METZ afgelopen jaar.

De The Rambler-benefiet vindt plaats op 6 april 2014 in de Effenaar. Aanvang: 16.30 uur. Optredende bands: Hillbilly Hayride, The Galactic Lo-fi Orchestra, Black-Bone, Def Americans en Peter Pan Speedrock & Four Headed Dog. Entree: €12,50.