Het is dan ook niet gek dat hij rond half negen een tot de nok toe gevuld muziekgebouw voor zich ziet. Met zijn band Chic speelt hij vanavond een dwarsdoorsnede van zijn oeuvre. Het blijkt een gemakkelijk opgave het muziekgebouw voor zich te winnen. Er wordt geopend met ‘Everybody Dance’ en ‘Dance Dance Dance (Yowsah Yowsah Yohsaw)’, nummers die enthousiast onthaald worden door het publiek. Na een lange uitvoering van ‘I Want Your Love’ mag Rodgers al na het derde nummer een bos bloemen in ontvangst nemen. Het daaropvolgende ‘I’m Coming Out’ zorgt ervoor dat het merendeel van het zittende publiek uit de stoelen komt. Rodgers heeft groove, funk en een genadeloos gevoel voor ritme.
‘Let’s Dance’ bij ‘Good Times’ van Nile Rodgers’ Chic
Louter hits bij discofunk-feest van bovenste plank
Wat een jaar voor Nile Rodgers. De legendarische discofunk-producer blies zijn carrière nieuw leven in door een samenwerking met twee Franse robots aan te gaan. Samen schreven ze drie liedjes, waaronder ‘Get Lucky’, dé hit van 2013 die in 97 landen de nummer één positie bereikte. Daarnaast overwon Rodgers een agressieve vorm van prostaatkanker, waarmee hij twee jaar kampte. Het moge duidelijk zijn: Rodgers is helemaal terug. De succesvolle samenwerking met Daft Punk is echter niet alles: de beste man heeft in het verleden meer hits geschreven. Veel meer.
Het hoogtepunt van het optreden ligt aan het einde. Als altijd wordt de show besloten met de twee Chic-hits-bij-uitstek: ‘Le Freak’ en ‘Good Times’. In laatstgenoemde mag een vrouwelijke selectie van het publiek het podium op komen wordt er gefreestyled. De jam loopt naadloos over in ‘Sugarhill Gang’ van Rapper’s Delight, waarbij Rodgers de raps voor zijn rekening neemt. Het kan: de eerste echt populaire rap in de muziekgeschiedenis is muzikaal geleend van ‘Good Times’. Onder luid gejoel wordt na het concert Daft Punk’s ‘Get Lucky’ gedraaid. De band neemt al dansend het laatste applaus in ontvangst en Rodgers geniet zichtbaar. Het tilt dit concert nog net even naar een hoger plan. Vanavond wordt maar eens bevestigd dat de nummers van Nile Rodgers op het eerste gehoor simpel en tijdsgebonden klinken maar ondertussen briljant in elkaar zitten. Rodgers mag dan donderdag 61 worden, er is nog nergens sprake van verval. Wat een held.