Paaspop 2013: Peter Pan Speedrock begint te gemakzuchtig

Bekend terrein biedt waarschijnlijk onvoldoende uitdaging

Freek Verhulst ,

Wat de Matthäus Passion is voor de EO, dat is Peter Pan Speedrock voor Paaspop: de absolute soundtrack van het paasweekend. Al veertien keer eerder sierden de Eindhovenaren het Schijndelse festival op met beukend gitaargeweld en vandaag is het dus tijd voor de vijftiende maal.

CONCERT
Peter Pan Speedrock, Phoenix, Paaspop, zondag 31 maart 2013.

MUZIEK
Speedrock. What's in a name?

PLUS
Peter Pan Speedrock staat garant voor een uur headbangen, springen en beuken voor wie daar zin in heeft. Levende legende Dikke Dennis is de ultieme cultheld om het publiek om zijn vingers te winden, en bovendien speelt het trio gewoon prima.

MIN
Wellicht is het te wijten aan de lange staat van dienst die Peter Pan Speedrock al op Paaspop heeft, maar de band lijkt enigszins gemakzuchtig te beginnen. Waar is het mes tussen de tanden? Waar is de tomeloze drang zich -opnieuw- te bewijzen? Daarbij en misschien wel daarom blijven de moshpits wel erg gemoedelijk. Gasten, kom op! Ik heb nota bene meer blauwe plekken overgehouden aan moshpits bij The Wombats. Pas in de laatste tien minuten van de set, op eindeloos aandringen van zanger/gitarist Peter van Elderen, ontstaat er ten langen leste rechts voor het podium enigszins de chaos die een act als Peter Pan Speedrock nodig heeft om te gloreren. De sfeer in de rest van de tent blijft een beetje mat.

CONCLUSIE
"We want blood", schreeuwt Peter Pan Speedrock. Misschien is het inderdaad tijd voor vers bloed op Paaspop. De show is absoluut degelijk, en wordt richting het einde steeds energieker, maar ontbeert iets extra's; onbevangenheid. Peter Pan bleef eeuwig jong, maar Peter Pan Speedrock waarschijnlijk niet. Tijd voor een waardige opvolger!

CIJFER
6,5