De kans is aanwezig dat je Ian Clement al eens eerder op de planken van de Effenaar zag staan, als frontman van het Gentse rocktrio Wallace Vanborn. Vanavond stelt Clement werk van zijn in april verschenen solodebuut ‘Drawing Daggers’ voor. Waar zijn moederband harde stonerrock maakt, tapt Clement solo uit een ander vaatje. Zijn donkere luisterliedjes worden akoestisch en ingetogen gebracht maar klinken altijd intens. Songs als ‘The Hammer And The Nail’ en ‘Little Knife’ houden het midden tussen Fink en Dan Auerbach en hebben internationale allure. Clement heeft een groot bereik en geeft een kort, sfeervol en meeslepend optreden. Ook als hoofdprogramma zou Clement een zaal als deze met gemak aankunnen.
Een vreugdedansje bij De Tweede Speeldoos in de Effenaar
Project van Torre en Roos is even uniek als sympathiek
In 2009 schreven Torre Florim van De Staat en Roos Rebergen van Roosbeef samen zes liedjes, gebaseerd op gedichten van mensen met een verstandelijke beperking. Die samenwerking, ‘De Speeldoos’, werd uitgegeven als een echt werkende speeldoos. Het project beviel goed en drie jaar na dato ligt er een nieuwe speeldoos in de schappen: ‘De Tweede Speeldoos’. Ditmaal kwam de inspiratie uit gesprekken die Torre en Roos voerden met Theater Kleinkunst, een toneelgroep bestaande uit verstandelijk gehandicapten. De Nederlandse clubtour die de release opluistert, brengt het bijzondere duo vanavond naar de kleine zaal van de Effenaar. Daar wordt het publiek uitgedaagd om een dansje wagen op de nieuwe nummers.
Ian Clement
De Tweede Speeldoos
Creatief, warm, oprecht, spontaan. Het zijn zomaar enkele steekwoorden die opkomen wanneer we De Tweede Speeldoos op het podium vertaald zien worden. Torre en Roos zijn een onwaarschijnlijk duo. Torre ontpopt zich in opener ‘Dansen Met Jou’ direct als stoere gastheer terwijl Roos het introverte en bijna kinderlijke meisje op de achtergrond is. Gezamenlijk vertellen ze humoristische verhalen over het alledaagse leven, het project en het tot stand komen van de nummers. De twee speeldozen komen integraal voorbij en klinken live beter dan op plaat, waar de productie soms wat mat klinkt. Door de uitvoering van de vierkoppige liveband, bestaande uit drie leden van De Staat en de percussionist van Roosbeef, wordt het materiaal meer rockend en dansbaar gespeeld.
De unieke teksten zijn misschien eenvoudig verwoord maar gaan over de grote thema’s in het leven. Passages over de dood, de liefde en onhaalbare dromen blijven hangen en nopen tot nadenken. De muzikale inkleuring van deze teksten verwijst regelmatig naar vrolijke jaren ’60 melodieën, zoals in single ‘Discotheek’ en ‘De Zee Is Er Voor Iedereen’, maar klinkt donker in het openhartige ‘Geen Mens Helpt Mij De Winter Door’ en het groovende ‘Iemand Dood’. Jammer is dat er ook minder sterk materiaal voorbij komt als ‘Stap Voor Stap’ en ‘Jezus Is De Zoon Van God’. Nummers die, net voor de toegift, de vaart uit de set halen. Wanneer het sympathieke duo door hun materiaal heen is, wordt geëindigd zoals er ook begonnen is. Tijdens een tweede vertolking van ‘Dansen Met Jou’ voegen Torre en Roos de daad bij het woord en dansen ontwapenend de nacht in. Dit aanstekelijke optreden verdient nog een extra dansje: een vreugdedansje.